анкалагі́чны мед onkológisch, Onkologíe-, Geschwúlst-;
анкалагі́чнае захво́рванне Geschwúlsterkrankung f -, -en;
анкалагі́чны хво́ры Geschwúlstkranke (sub) m -n, -n, Krébskranke (sub) m -n, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Сукру́ха ’скруха, смутак’ (Нас.; віц., Шн.), ’пакаянне’ (Нар. Гом.), ’захворванне’ (полац., Нар. лекс.), сукру́шлівы, сукру́шны ’спачувальны’ (ТС). Рус. дыял. сукру́ха ’тс’. Аддзеяслоўны дэрыват з прэфіксам су-, суадносны з назоўнікам крух (гл.), *крушыць ’разбіваць’, параўн. руйнаваць, рус. сокруша́ться ’смуткаваць’. Па фармальных прыкметах і шырокаму распаўсюджанню ў народнай мове не з’яўляецца адаптацыяй запазычання скруха, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ны́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
1. Орган мочавыдзялення ў чалавека і пазваночных жывёл. Запаленне нырак.
2. толькі мн. (ны́ркі, ‑рак). Гэты орган некаторых жывёл як ежа.
•••
Блукаючая нырка — захворванне ныркі, якое праяўляецца ў яе ненармальнай рухомасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вульвавагіні́т
(ад вульва + вагіна)
запаленчае захворванне вульвы 2 і похвы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Ніжапе́рніца бат. ’агатка’ (Мат. Гом.), ніжыпарніца ’гусялапка’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Відаць, сапсаванае міжперсціца ’тс’ (Кіс.), што суадносіцца з міжыпарніца ’ланцэталісты трыпутнік’ і ’апрэласць’ і мізineрпіца ’захворванне пальцаў на руках’, што тлумачыць і ніжыпарніца ’прэласць’, г. зн. ’хвароба’ і ’сродэк яе лячэння’. Параўн. рус. нижипарщица ’нарыў, панарыцый’, нижеперсица ’тс’, што дэманструе шляхі дээтымалагізацыі (ад’ідэацыя да парыць, перыць, пяро?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
chronic [ˈkrɒnɪk] adj.
1. храні́чны; зацяжны́; застарэ́лы;
a chronic disease храні́чнае захво́рванне;
a chronic invalid хво́ры-хро́нік;
chronic rheumatism храні́чны рэўматы́зм
2. пастая́нны
3. infml ве́льмі дрэ́нны; невыно́сны;
chronic poverty безнадзе́йная гале́ча, беспрасве́цце
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
віруле́нтны
(лац. virulentus = ядавіты)
хваробатворны, здольны выклікаць інфекцыйнае захворванне (пра мікробы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
артро́з
(н.-лац. arthrosis, ад гр. arthron = сустаў)
мед. хранічнае захворванне суставаў, звязанае з парушэннем абмену рэчываў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
парано́йя
(гр. paranoia = вар’яцтва)
хранічнае псіхічнае захворванне, якое характарызуецца стойкім трызненнем пры захаванні ў астатнім лагічнасці мыслення.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
zawodowy
zawodow|y
прафесійны;
związek ~y — прафесійны саюз, прафсаюз;
oficer ~y — кадравы афіцер;
choroba ~a — прафесійнае захворванне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)