захво́рванне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тое, што і хвароба.

Інфекцыйныя захворванні.

2. Узнікненне хваробы.

Момант захворвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

захво́рванне (на што, без доп.) ср. заболева́ние (чем, без доп.); см. захво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

захво́рванне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. захворваць — захварэць; узнікненне хваробы. Прадухіліць захворванне.

2. Тое, што і хвароба. Інфекцыйныя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захво́рванне н Erkránkung f -, -en; Kránkheit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рэспірато́рны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да дыхальных шляхоў да дыхання.

Вострае рэспіраторнае захворванне (інфекцыйнае захворванне дыхальных шляхоў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

артэрыясклеро́з, -у, м.

Хранічнае захворванне артэрый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мало́чніца², -ы, ж.

Грыбковае захворванне слізістай абалонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

і́шыяс, -у, м.

Захворванне сядалішчнага нерва.

|| прым. ішыяты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

страсе́нне, -я, н.

Захворванне галаўнога мозга ў выніку траўмы галавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

атэрасклеро́з, -у, м.

Захворванне сардэчна-сасудзістай сістэмы.

|| прым. атэрасклераты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)