Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
atrocious[əˈtrəʊʃəs]adj.
1. жу́дасны, страшэ́нны, жахлі́вы;
atrocious weather жахлі́вае надво́р’е;
She speaks English with an atrocious accent. Яна гаворыць па-англійску са страшэнным акцэнтам.
2. бязлі́тасны, лю́ты, жо́рсткі, зве́рскі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Жу́шчэрыць ’жаваць’ (Мат. Гом.). Рус.дыял.разан., пенз., сімб., сарат., уладз., казан., алан., урал., куйбыш., ніжнегар.жу́щерить ’есці, жаваць’, разан., цвяр., маск., уладз.жу́стерить, арл.жу́старить, наўг., валаг.жу́шкорить, цвяр., наўг.жухто́рить ’тс’. Няясна, магчыма, вынік злажэння двух кораняў жу‑ (< *gi̯eu‑, гл. жаваць) і *(s)ker‑ ’рэзаць’ ці ’жорсткі, сухі, худы’ альбо *(s)ter‑ ’цвёрды’. Покарны, 1, 933, 938–939, 1022.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жывадзёр ’жорсткі, бязлітасны, скупы чалавек’ (ТСБМ). Рус.живодер ’асоба, што прафесійна займаецца забоем жывёл, здзіраннем з іх скуры, скуралуп’, ’жорскі, бязлітасны, скупы чалавек’, славац. (< рус.) živoder ’жывадзёр’, славен.živodèr ’скуралуп’, серб.-харв.живо̀дер ’скуралуп’, балг.дыял.живодерец, живодѐрник ’ліхвяр’. Ст.-рус.живодеръ (1646 г.) ’скура-луп’. Захаванне ў бел. толькі пераноснага значэння ўказвае на магчымасць запазычання яго з рус. (як і славац.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пру́ткі ’цвёрды, але гнуткі’; ’жорсткі, каляны, цвёрды’ (ТСБМ, Шат., докш., Янк. Мат.), ’дзябёлы, моцны’ (Сл. ПЗБ), ’пругкі’ (Сл. ПЗБ), пру́ткасць ’пругкасць’ (воран., Сл. ПЗБ), пру́тко ’туга’ (брэсц., Нар. лекс.), прутчэ́ць ’мацнець’ (Сцяшк. Сл.). Рус.дан.пру́ткий ’гнуткі’. Да прут1. Але пру́тка ’хутка, імкліва’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) з прудкі (гл.); параўн. Брукнер (436), які польск.prętki лічыць вынікам адбітку вымаўлення ў правапісе.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пы́чка ’дзюба’ (Ян.), ’мордачка, мыса’ (слонім., Сл. ПЗБ), пычэк ’біч у цэпа’ (ДАБМ, камент., 828), параўн. укр.пітка ’мордачка’, рус.пычки ’бранно о глазах человека’, пычка ’penis’, польск.py(t)ka ’кароткі жорсткі хвост каня; penis’. Паводле Махэка₂ (502), апошнія словы з’яўляюцца трансфармацыямі пад уплывам табу першаснага *pysk (гл. пысай), якое мела зыходнае значэнне, блізкае да ст.-інд.puččha‑ ’хвост, канец’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
drástisch
a
1) адчува́льны, жо́рсткі, гру́бы
еіn drástisches Béispiel — яскра́вы пры́клад
drástische Máßnahmen — круты́я ме́ры [за́хады]
2) мед. моцнадзе́йны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
няўдзя́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не праяўляе ўдзячнасці за зробленыя паслугі. [Элінора] гаварыла, гаварыла... Ён і жорсткі чалавек, і няўдзячны сын, колькі турбот мела праз яго маці.Лынькоў.[Сяргей:] — Не магу прычыняць [Еве Аўсееўне].. лішніх клопатаў. Яна, як родная маці, даглядала мяне. Нельга быць няўдзячным.Машара.
2. Які не апраўдвае патрачаных намаганняў, надзей. — Табе трэба кінуць гэтую няўдзячную літаратурную работу, Ігнат, — гаварыла .. [Вікторыя Аркадзеўна].Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недавя́рак, ‑рка, м.
Разм.
1. Бязлітасны, жорсткі чалавек; ліхадзей. [Ласянё] яшчэ з тыдзень хадзіла. А потым і яго не стала. Таксама забілі, недавяркі.Ермаловіч.
2. Чалавек, які не верыць у бога; бязбожнік.
3. Тое, што і недаверак. Алік падсунуўся бліжэй да Лёнькі і папрасіў: — Раскажы гэтаму недавярку, як твой бацька позняй восенню пераплыў Дняпро са зброяй, з радыёстанцыяй.Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вамні́р
(польск. wampir, ад фр. vampire)
1) казачны пярэварацень—мярцвяк, які быццам бы ноччу выходзіць з магілы і п’е кроў жывых людзей;
2) вялікая лятучая мыш;
3) перан.жорсткі чалавек, эксплуататар-крывасмок.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)