Пекары́ца, пяке́рыца ’згага, пякотка’ (нараўл., Арх. ГУ; лельч., ЛА, 3), пакары́ца ’тс’ (ельск., ЛА, 3). Да пячы́ (гл.), суфікс ‑ар‑ з узмацняльным значэннем узнік, імаверна, пад уплывам лексем жарыць, скварыць, варыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рыча́г, -га́, -гу́ м., прям., перен. рыча́г;

р. пераме́ны ско́расцей — рыча́г переме́ны скоросте́й;

пісьме́ннасць — р. культу́ры — гра́мотность — рыча́г культу́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Турсу́чыць ‘трэсці, вытрасаць’ (Сцяшк. Сл.), ‘трасці, трусіць’ (калінк., Арх. ГУ). Параўн. рус. дай. турсу́чить ‘торгаць, тузаць, рваць’. Няясна (Фасмер, 4, 125). Можна дапусціць сувязь з папярэднім словам у якасці дзеяслова працяглага дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Савя́к ’грыб падбярозавік, абабак’ (Сцяшк., Нар. лекс.), ’падасінавік’ (Мат. Гом., Жд. 1, 2, Нар. сл.), ’махавік’ (Сл. ПЗБ, Жыв. сл.), саўякі́ ’падасінавікі’ (лельч., Арх. ГУ). З асавя́к у выніку адпадзення а‑. Гл. асавік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

начле́г, -гу м.

1. ночле́г;

спыні́цца на н. — останови́ться на ночле́г;

2. ночно́е ср.;

е́хаць на н. — е́хать в ночно́е

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыся́га ж.

1. прыся́га;

прынясе́нне ~гі — принесе́ние прися́ги;

прыво́дзіць да ~гі — приводи́ть к прися́ге;

2. кля́тва;

даць ~гу — дать кля́тву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абярэ́мак ’ахапак’ (БРС, Нас., Арх. ГУ, КТС), обʼеремок (КСТ) да bermę < bьrǫ, bьrati. Укр. оберемок. Па тыпу словаўтварэння як ахапак, разбіваецца на марфемы: а‑бярэм‑ак (*o‑berm‑ъkъ). Словаўтваральная інавацыя характэрная для беларускага і ўкраінскага арэала.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Све́тнік ‘расліна Coronaria L.’ (ТСБМ, Кіс.), ‘жаўтацвет, Adonis L.’ (ТСБМ). Ад свет (гл.). Назва дадзена па форме кветак, якія нагадваюць ліхтарыкі, або з-за іх яркасці, параўн. светнік росце по горках, здалек вон видно (лельч., Арх. ГУ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дапамо́га ж.

1. по́мощь, вы́ручка; подспо́рье ср.;

бе́гчы на ~гу — бежа́ть на по́мощь (на вы́ручку);

аказа́ць пе́ршую ~гу — оказа́ть пе́рвую по́мощь;

прасі́ць ~гі — проси́ть по́мощи;

то́е, што ты мне даў, бу́дзе ~гай на некато́ры час — то, что ты мне дал, бу́дет подспо́рьем на не́которое вре́мя;

2. (денежная помощь) посо́бие ср.;

○ выхадна́я д. — выходно́е посо́бие;

ху́ткая д. — ско́рая по́мощь;

◊ пада́ць руку́ ~гі — пода́ть (протяну́ть) ру́ку по́мощи;

прыйсці́ на ~гу — прийти́ на по́мощь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарга́ ж. (мн. чэ́ргі) в разн. знач. о́чередь;

устанаві́ць ~гу́ — установи́ть о́чередь;

кулямётная ч. — пулемётная о́чередь;

пе́ршая ч. метрапалітэ́на — пе́рвая о́чередь метрополите́на;

ч. на атрыма́нне кватэ́р — о́чередь на получе́ние кварти́р;

чака́ць сваёй ~гі́ — ждать свое́й о́череди;

◊ на чарзе́ — на о́череди;

па чарзе́ — по о́череди;

жыва́я ч. — жива́я о́чередь;

у сваю́ ~гу́ — в свою́ о́чередь;

у пе́ршую ~гу́ — в пе́рвую о́чередь; в пе́рвую го́лову;

стая́ць на чарзе́ — стоя́ть на о́череди

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)