пабраці́м ‑а, м.
Той, хто звязаны з кім‑н. пабрацімствам; названы брат. Паклялася сталіцы Пабрацімаў сям’я... Бялевіч. // Разм. Самы блізкі друг, таварыш. Алёша гатовы быў заплакаць. Ад шчасця, ад радасці за сябе, за свой хор, за сваіх пабрацімаў. Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
база́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да базару. Базарная плошча. Базарны дзень.
2. Разм. Непрыстойны, грубы. Базарная размова. Базарная лаянка. // Блізкі да выдумак, плётак. Базарныя чуткі.
•••
Базарная баба гл. баба 1.
Грош цана (у базарны дзень) гл. цана.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
друг, ‑а, м.
Той, з кім хто‑н. дружыць; блізкі сябар, прыяцель. Заплакаў тут горка Міколка, баючыся расстацца з найлепшым таварышам сваім і з другам-прыяцелем. Лынькоў. / У зваротку. — Эй, друг! — гукнуў з-за калючак густы моцны бас. Ставер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раве́снік, ‑а, м.
Чалавек аднаго ўзросту (або блізкі па ўзросту) з кім‑н. Хлопцы былі равеснікі — зялёныя гады, — кожнаму па васемнаццаць. Каваль. [Лемяшэвіч:] — Рая ўжо дарослая дзяўчына.. У яе фарміруецца характар. Ёй трэба быць у сваім асяроддзі, сярод равеснікаў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
close2 [kləʊs] adj.
1. блі́зкі, недалёкі, які́ знаходзіцца на каро́ткай адле́гласці;
close combat блі́жні/рукапа́шны бой;
close proximity непасрэ́дная блі́зкасць;
The house is close to the station. Дом знаходзіцца недалёка ад вакзала.
2. блі́зкі; це́сны;
close cooperation це́снае супрацо́ўніцтва;
a close friend блі́зкі ся́бра;
a close resemblance вялі́кае падабе́нства;
in close contact у це́сным канта́кце
3. шчы́льны, кампа́ктны; ча́сты;
close stitches ча́стыя шыўкі́;
close writing дро́бны/шчы́льны по́чырк
4. стара́нны, пі́льны; стро́гі;
close analysis падрабя́зны ана́ліз;
a close translation дакла́дны перакла́д
5. ця́жкі (пра паветра), ду́шны
6. закры́ты, це́сны
♦
a close shave infml на валасо́к (ад непрыемнасці)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мігце́цца, ‑ціцца; незак.
1. Блішчаць няроўным святлом. Малюся я гэтаму сонцу на небе І зоркам, што ночкай мігцяцца. Купала.
2. Няясна віднецца, мільгаць. Праз туман бялесы Выплываюць дні рашучых бур... Зіхацяць у іх агні Загэсу І мігціцца блізкі Асінбуд... Таўбін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бездапамо́жнасць, ‑і, ж.
Стан бездапаможнага. Першы раз баявы камандзір адчуў сваю бездапаможнасць; на яго вачах паміраў самы родны, блізкі чалавек, а ён не ведаў, што рабіць, чым дапамагчы. Шамякін. Джулля, пакутуючы ад свае бездапаможнасці ў такім паядынку, толькі кусала вусны. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закады́чны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Вельмі блізкі, сардэчны (пра сябра, сяброўскія адносіны). Смалярня стала на некаторы час галоўным штабам двух закадычных прыяцеляў, Лабановіча і Тукалы. Колас. [Юзік] ахвотна згаджаўся з усім, з чым былі згодны яго закадычныя сябры Васіль і Міхась. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ближа́йший
1. превосх. ст. найбліжэ́йшы; са́мы блі́зкі;
ближа́йшие зада́чи найбліжэ́йшыя (са́мыя блі́зкія) зада́чы;
2. сравнит. ст. бліжэ́йшы;
при ближа́йшем рассмотре́нии пры бліжэ́йшым разгля́дзе.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
веры́зм
(іт. verismo, ад лац. verus = праўдзівы)
рэалістычны кірунак у італьянскай літаратуры і мастацтве канца 19 ст., блізкі да натуралізму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)