жу́па Рудня, рудакопны завод, саляная капальня; яма; гара, адкуль дастаюць соль (Гарб.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
вы́лецець, ‑лечу, ‑леціш, ‑леціць; зак.
1. Узняўшыся адкуль‑н., паляцець. Птушка вылецела з гнязда. □ З самага крайняга вулля нечакана вылецеў рой.Кулакоўскі.// З’явіцца, паказацца адкуль‑н. у час палёту. Самалёты вылецелі з-за хмары.// Пачаць палёт, адправіцца, адляцець. Самалёт ужо вылецеў з Кіева.
2. З сілай вырвацца, выйсці на паверхню, прастор. Куля вылецела з ствала. Корак вылецеў з бутэлькі.// Імгненна выпасці адкуль‑н., з чаго‑н. Вылецелі шыбы ад выбуху.
3.перан. Імкліва выехаць, выбегчы адкуль‑н. Раптам з-за павароту дарогі вылецелі насустрач.. машыне тры грузавікі.Шамякін.Грыша схапіў кашулю і подскакам вылецеў з пакоя.Пестрак.
4.перан.Разм. Выбыць адкуль‑н. не па свайму жаданню. Вылецець з інстытута. Вылецець са службы.
•••
Вылецець (выскачыць) з галавы (з памяці) — забыцца.
Вылецець кулём (куляю) — тое, што і выскачыць кулём (куляю) (гл. выскачыць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
slink[slɪŋk]v.(slunk) ісці́ кра́дучыся, крадко́м
slink away[ˌslɪŋkəˈweɪ]phr. v. вышмы́гваць; зніка́ць
slink in[ˌslɪŋkˈɪn]phr. v. прашмыгну́ць (куды-н.)
slink out[ˌslɪŋkˈaʊt]phr. v. вы́шмыгнуць (адкуль-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Не́скуль ’аднекуль, невядома адкуль’ (ТС). Прыставачнае ўтварэнне (прасл.*пё‑) ад скуль ’адкуль’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
навывалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разм. Выцягнуць волакам адкуль‑н. у вялікай колькасці. Навывалакаць бярвення з ракі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паздзьмува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Здзьмуць адкуль‑н. усё, многае. У палях паздзьмувала снег з узгоркаў.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вывадны́, ‑ая, ‑ое.
Які служыць для вываду, выхаду чаго‑н. адкуль‑н. Вывадная адтуліна. Вывадны канал. Вывадны апарат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́куліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Разм. Выкінуць адкуль‑н., перакуліўшы; вывернуць. Выкуліць з чаўна, з саней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкамандзірава́ць, адкамандзіро́ўваць
1. (куды-н.) kommandíeren vt, schícken vt;
2. (адкуль-н.) ábkommandieren vt, ábberufen*vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)