вучнёўства, ‑а, н.

1. Стан, становішча вучня (у 1, 2 знач.). Няхай [дзеці] прывыкаюць да школы, асвойваюцца з вучнёўствам, паволі ўцягваюцца ў сваё новае жыццё. Колас.

2. зб. Разм. Вучні, навучэнцы.

3. перан. Несамастойнасць, недасканаласць. Шмат на якіх вершах маладых маіх гаварыце шаў ляжыць адбітак паспешлівасці, вучнёўства. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлюстрава́нне н

1. (дзеянне) Ábbildung f -, -en; Wíderspieg(e)lung f -, -en;

2. (адбітак прадмета) Spíegelbild n -(e)s, -er;

3. (відарыс, вобраз) Dárstellung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

seal​3 [si:l] v.

1. ста́віць пяча́тку; пламбава́ць, апяча́тваць

2. запяча́тваць (канверт), скле́йваць, закле́йваць; закрыва́ць герметы́чна

3. наклада́ць пяча́тку, адбі́так

4. fml канчатко́ва выраша́ць;

seal an agreement зацвярджа́ць пагадне́нне;

seal smb.’s fate выраша́ць чый-н. лёс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

repercussion

[,ri:pərˈkʌʃən]

n.

1) адбі́так -ку m., уплы́ў -ву m. (падзе́і)

2) во́дгук -у m.; рэ́ха n.

3) адда́ча f. (пры ўда́ры, стрэ́ле)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фільмата́йп

(ад англ. film = плёнка + type = адбітак)

фотанаборная машына з ручной устаноўкай шрыфтавога шаблону і фотаматэрыялу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

штэ́мпель

(ням. Stempel)

пячатка з выпуклым адваротным надпісам або малюнкам, а таксама адбітак, зроблены такой пячаткай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дагераты́п

[фр. daguerréotype, ад L. Daguerre = прозвішча фр. вынаходцы фатаграфіі (1787—1851) + гр. typos = адбітак]

фатаграфічны здымак, атрыманы метадам дагератыпіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зды́мак і зні́мак, ‑мка, м.

Адбітак каго‑, чаго‑н., атрыманы шляхам фатаграфавання. Зрабіць здымак. Рэнтгенаўскі здымак. □ Нехта з прысутных навёў на касманаўтаў фотаапарат. Пазней, пасля адлёту карабля, гэты здымак абляціць усе газеты свету. Шыцік. — А вось якія мае мыслі: я хачу навучыцца рабіць фатаграфічныя знімкі, хачу купіць апарат. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расплы́ўчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае выразных абрысаў, ліній, форм. [Васіль і Вольга] вярталіся ў вёску вузкай палявой сцежкаю, па якой слаўся адбітак рубчастай веласіпеднай гумы: невыразны, расплыўчаты на пяску і.. акрэслены ў нізіне, дзе глеба была чорная і вільготная. Савіцкі.

2. перан. Недастаткова выразны, няпэўны, няясны. Расплыўчатае выказванне. Расплыўчатыя думкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накла́дывать несов., в разн. знач. наклада́ць, накла́дваць;

накла́дывать лак наклада́ць (накла́дваць) лак;

накла́дывать бинт наклада́ць (накла́дваць) бінт;

накла́дывать дрова́ наклада́ць (накла́дваць) дро́вы;

накла́дывать отпеча́ток наклада́ць (накла́дваць) адбі́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)