Ко́лавараты ’вароты ў канцы вёскі’ (Бяльк., Нас. Доп.). Гл. калаварот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́мчыць ’тс’ (Нас., Жд. 2, Жыв. сл.). Гл. комкаць1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Непрыя́цель ’вораг’ (Нас., Гарэц., Мал., Сл. ПЗБ, ТСБМ). Гл. прыя́цель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мысок ’насок’ (ТСБМ, Нас.; добр., Мат. Гом.). Да мыс (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наапосле, наопасле ’пасля; нарэшце’ (Нас.). З на+апосле, гл. апошні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Напраку́дзіць ’нагарэзнічаць’ (ТСБМ), напракуднічаць ’тс’ (Нас.). Гл. праку́да ’гарэза, свавольнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыш ’крызіс хваробы, знішчэнне касцей, смерць (Нас.). Да крышыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Курве́ль ’распуснік’ (Нас., Шат., Шпіл., Грыг.). Да курва (г Л.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́ца ’цяжка, крута’ (Нас.). Да куса (гл.). Гл. таксама куцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мазы́ ’бруд, плямы на кашулі’ (Нас.). Беларускае. Да мазаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)