заду́мацца, заду́мвацца

1. (раздумваць) (vor sich hin) snnen* vi, nchdenklich wrden, in Gednken versnken*, sich in Gednken vertefen (паглыбіцца ў думкі);

заду́мацца над чым-н. über etw. (A) nchdenken* [nchsinnen*];

2. (вагацца) zögern vi, zudern vi, nschlüssig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пабі́цца сов.

1. поби́ться, разби́ться;

2. (побить друг друга) подра́ться;

3. (упав, причинить себе ушиб) ушиби́ться;

4. (оказаться помятым — о плодах) поби́ться, помя́ться;

5. (много потрудиться над чем-л.) поби́ться;

6. (нек-рое время) подра́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Балага́н (БРС) ’будова для хавання бульбы’ (Шушк.), балага́нчик (Касп.). Рус. балага́н, укр. балага́н. Запазычанне (праз цюрк. мовы) з перс. balaχanä ’верхні пакой, пакой над галоўным уваходам’. Локач, 17; Фасмер, 1, 112. Параўн. яшчэ Шанскі, 1, Б, 18–19.

Бала́ґан ’беспарадак’ (тураў., Г. А. Цыхун, вусн. паведамл.). Націск і выбухное ґ сведчаць аб запазычанні з польск. дыял. bałagan. Але (паводле Варш. сл.) у польск. няма такога значэння. Таму лепш лічыць запазычаннем з рус. мовы. Аб паходжанні слова гл. балага́н (якое таксама мае пераноснае значэнне ’беспарадак’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Руль1 ’прыстасаванне для кіравання рухам’ (ТСБМ). Праз рус. руль ’тс’ з нідэрл. roêr [rur] ’руль’. У выніку міжскладовай дысіміляцыі плаўных р > л у рускай мове, як у рус. февраль ’люты’ < феврарь < лац. februārius ’тс’ (Чарных, 2, 127). Не выключаны таксама ўплыў польск. rudel ’стырно’ (з нова-в.-ням. Ruder, гл. Нававейскі, Zapożyczenia, 143, 261), дзе, асабліва ва ўскосных склонах, спалучэнне ‑dl‑ магло быць заменена беларускім лʼ.

Руль2 ’крывулька, кіёчак з сучком, на які вешаюць пасудзіну над агнём’ (ТС). Няясна. Магчыма, звязана з наступным словам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

überwä́ltigen

vt

1) (пера)адо́льваць, браць верх (над кім-н.)

2) адо́лець (пра сон, зморанасць); авало́даць, ахапі́ць (пра пачуцці)

3) узру́шваць, хвалява́ць (пра відовішча)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uszahlen

1.

vt выпла́чваць

2.

(sich) апра́ўдваць сябе́; быць рэнта́бельным uszählen

vt

1) вылі́чваць, падлі́чваць, пералі́чваць

2) спарт. адлі́чваць секу́нды (над баксёрам у накаўце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узві́цца, узаўюся, узаўешся, узаўецца; узаўёмся, узаўяцеся; зак.

1. Наматацца. Ніткі ўзвіліся на шпульку.

2. Імкліва падняцца ўверх, узляцець увысь. Клубок агню ўзвіўся ўгору і на міг асвятліў зямлю. Няхай. Над горадам узвіліся рознакаляровыя ракеты. Дудо. Глянуў заяц і здзівіўся — Раптам віхрам снег узбіўся. Танк. Чарада галубоў пранеслася пад соснамі, нізка абляцела вакол дома, памкнулася да вышкі, дзе была галубятня, і... зноў узвілася ўгару. Шамякін. / Пра песні, гукі, галасы і пад. Узвілася песня за гарой высокай. Панчанка. Быццам хочучы спалохаць мяне, прарэзліва ўзвіўся гудок над сцішаным прасторам. Сабаленка. / Пра каня. Конь узвіўся на дыбкі. Кулакоўскі. / Пра сцягі, заслоны і пад., якія хутка ўзнімаюцца ўверх. Строгія столкі заслоны ўзвіліся. Глебка. Над галовамі людзей, якія сышліся ў адзін гурт, узвілося, затрапятала, як жывое, чырвонае палотнішча. Сабаленка.

3. перан. Прыйсці ў раздражнены стан; узбурыцца. «Як з ночы? — узвіўся Селязнёў. — Чаму не далажылі адразу?» А Пракапенка толькі цепае плячыма. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бельведэ́р

(іт. belvedere = літар. прыгожы від)

1) невялікая вежа над будынкам або асобная альтанка на ўзвышаным месцы, адкуль адкрываецца від на ваколіцу;

2) назва, якая замацавалася за некаторымі палацамі (напр. у Варшаве, Ватыкане, Празе, Вене).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэфіцы́т

(лац. deficit = нестае)

1) недахоп чаго-н., нястача (напр. д. тавараў);

2) недахоп, страта як вынік перавышэння расходаў над даходамі (бюджэтны д.);

3) што-н., чаго няма ў дастатковай колькасці (напр. чарга за дэфіцытам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

canopy

[ˈkænəpi]

1.

n., pl. -pies

1) балдахі́н -а m. (над тро́нам, ло́жкам)

2) наве́с, по́лаг -у m.

under the canopy of the trees — пад за́сеньню дрэ́ваў

3) не́ба n., ку́пал не́ба

4) ку́пал парашу́та

2.

v.t.

прыкрыва́ць балдахі́нам, наве́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)