фізічная асоба, якая мае інфармацыю аб справах (стане, дзейнасці) фірмы, прадпрыемства (дырэктар, менеджэр, бухгалтар і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
эклекты́чны
(гр. eklektikos = які выбірае)
які мае адносіны да эклектызму, прасякнуты эклектызмам (напр. э-ыя погляды, э-ая будова).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Карча́га1 ’пень, вывернуты з карэннем, корч’ (ТСБМ), да корч з прадуктыўным ва ўсходнеславянскіх мовах суфіксам ‑ага (SP, 1, 64).
Карча́га2 ’амфара, гляк’ (ТСБМ) ’плецены сасуд з саломы, які мае форму караткашыйнага графіна’ (Касп., Нік. Очерки), укр.корчага ’сасуд з вузкім горлам’, рус.корчага, ст.-рус.кърчага, ст.-слав.кърчагъ, чэш.křčah, балг.кърчаг, серб.-харв.кр̀чаг. Прасл.kъrčaga можна тлумачыць як вытворную ад kъrkъ ’шыя’ і суфікса (j)aga‑ ’сасуд, які мае горла’ (параўн. назву сасуда гарлач) (Трубачоў, ЭИРЯ, 2, 1962, 39). Гэта версія мае яўныя перавагі перад версіяй аб цюрскім паходжанні слова (тур.korčak ’кішка, мех, бурдзюк’) (Фасмер, 2, 341).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Beláng
m -(e)s, -e
1) значэ́нне
von gróßem ~ — які́ма́е вялі́кае значэ́нне
2) дачыне́нне
3) pl інтарэ́сы, патрабава́нні
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bezüglich
1.
a (aufA) які́ма́е дачыне́нне, які́ нале́жыць (да чаго-н.)
2.
prp (G) адно́сна (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Абры́дзень ’густая сетка для лоўлі рыбы’ (Касп.) < *брэдзень (параўн. рус.бредень, брести). Галосны кораня дысімілізаваўся, пачатковае а‑мае пратэтычны характар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зеркі ’вочы’, ’іскры’, ’зоркі’ (Нас.). Відаць, утворана ад *zьr‑ з суф. ‑ък‑; корань, прадстаўлены ў зрэнкі, зрок, мае значэнне ’глядзець’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лызь-мызь ’трохі, лізь-мазь’ (Бяльк.). Да ліза́ць (гл.); мызь (ад мазь!) мае канчатак ‑ызь па аналогіі да першай часткі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Маку́х ’макуха’ (Бес.; Сл. Брэс.) пад уплывам польск. мовы мае м. р. (польск.makuch ’тс’). Тое ж укр.гуц.макух.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нішкара́дзіна ’няўклюда’ (лід., Сл. ПЗБ). Відаць, да шкараць (< шкарадзь?), ’дрэнь, брыда’, шкаратны (< шкарадны) ’брыдкі, агідны’; ні (не?) мае ўзмацняльны характар.