заводакіраўні́цтва, ‑а, н.

Адміністрацыйны орган на заводзе, які кіруе ўсёй вытворчасцю. // Памяшканне, дзе знаходзіцца гэты орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газахо́д, ‑а, Мдзе, м.

Канал трубы, па якім падзецца або адводзіцца газ ​1. Ачысціць газаходы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гліса́да, ‑ы, ДМдзе, ж.

Спец. Траекторыя, па якой зніжаецца авіяцыйны лятальны апарат пры пасадцы.

[Фр. gilssade — слізганне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веласіпе́д, ‑а, Мдзе, м.

Двух- або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі.

[Ад вела... і лац. pēs, pedis — нага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветрало́м, ‑у, м., зб.

Дрэвы, паваленыя ветрам; буралом. Дзе спарахнелы палёг ветралом, Дасвеццем спыніліся мы. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчалае́д, ‑а, Мдзе, м.

Драпежная птушка сямейства ястрабіных, якая корміцца насякомымі, галоўным чынам пчоламі; асаед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалю́бнасць, ‑і, ж.

Тое, што і самалюбства. Ісці дзе-небудзь у сярэдзіне не дазваляла.. [Ермакову] самалюбнасць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секстако́рд, ‑а, Мдзе, м.

Спец. Акорд з трох гукаў, які ўключае інтэрвалы, тэрцыі і сексты.

[Ад лац. sextus — шосты і іт. accordo — акорд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скуралу́пня, ‑і, ж.

Разм. Месца, дзе забіваюць жывёлін, прызначаных на забой, і здзіраюць з іх скуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфамі́ды, ‑аў; адз. сульфамід, ‑у, Мдзе, м.

Група лекавых рэчываў, якія аслабляюць дзеянне хваробатворных бактэрый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)