секстако́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Акорд з трох гукаў, які ўключае інтэрвалы, тэрцыі і сексты.

[Ад лац. sextus — шосты і іт. accordo — акорд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)