карце́ць безас з інф, са злучн «каб» і без дап.:

мне карці́ць… ich habe große Lust… (zu + inf)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мало́е​II:

без мало́га fast, béináhe;

са́мае мало́е das Állerwenigste;

задавальня́цца малы́м sich mit wénigem begnügen; genügsam sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аціра́цца

1. sich réiben* (аб што-н an D);

2. (быць без пэўнага занятку) fáulenzen vi; úntätig herúmlungern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бяскро́ўны

1. (пазбаўлены крыві, вельмі бледны) blútlos, blútleer; bleich;

2. (які адбываецца без праліцця крыві) únblutig, óhne Blútvergießen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

на́чыста прысл

1. (без памарак) ganz rein, blank;

перапіса́ць на́чыста ins Réine schréiben*;

2. (цалкам) rúndweg, gänzlich, ganz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падпяра́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Абл. Тое, чым падпяразваюцца. Верхнюю рубашку.. [Блецька] насіў без падпяразкі. Чорны. Дзед Сёмка стаіць у дзвярах. Гэта высокі сівы стары ў зрэбнай без падпяразкі кашулі і шарачковых портках. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апатры́ды

(гр. apatris, -idos = які не мае айчыны)

юр. асобы без грамадзянства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

карт

(англ. cart)

гоначны малалітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эпімарфо́з

(ад эпі- + -марфоз)

1) развіццё, пры якім зародак расце і паступова, без рэзкіх змен, ператвараецца ў дарослы арганізм;

2) адзін са спосабаў рэгенерацыі, пры якім з пашкоджанага ўчастка цела без істотнай перабудовы ўзнаўляецца страчаны орган.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

забро́сить сов.

1. закі́нуць, мног. пазакіда́ць, пазакі́дваць;

2. (оставить без внимания) акі́нуць, закі́нуць; занядба́ць;

3. (завезти, доставить) разг. закі́нуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)