эрго́граф
(ад гр. ergon = праца, работа + -граф)
прыбор для графічнага запісу ступені фізічнай працаздольнасці чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эсхатало́гія
(ад гр. eschatos = апошні + -логія)
сукупнасць рэлігійных уяўленняў пра канчатковы лёс свету і чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эхінастаматы́ды
(н.-лац. echinostomatidae)
сямейства гельмінтаў класа трэматодаў, паразітуюць у стрававальным тракце жывёл і чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
heel1 [hi:l] n.
1. пята́
2. абца́с
♦
be at/on smb.’s heels даганя́ць каго́-н., гна́цца па пята́х за кім-н., неадсту́пна прасле́даваць каго́-н.;
bring smb. to heel прыму́сіць каго́-н. падпарадко́ўвацца;
come to heel
1) (пра чалавека) слу́хацца (каго-н.), бездако́рна падпарадко́ўвацца (каму-н.)
2) (пра сабаку) падысці́ блі́зка да чалаве́ка, які́ паклікаў;
take to one’s heels уцячы́ , пусці́цца наўцёкі;
turn/spin on your heel рэ́зка/кру́та павярну́цца;
under the heel of smb. lit. пад чыі́м-н. прыгнётам, у каго́-н. пад пято́й/абца́сам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
gnat
м. косць; маслак;
sterczą mu ~y — адны косці (пра худога чалавека); косці звоняць; худы як шкілет;
patrzy jak sroka w gnat — глядзіць як гусь на бліскавіцу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rump
[rʌmp]
n.
1) зад -а m. (у жывёліны), аза́дак -ка m. (у жывёліны й чалаве́ка)
2) задо́к ту́шы
3)
а) неісто́тная рэ́шта, аста́ча f.
б) меншыня́ паліты́чнага о́ргану пасьля́ раско́лу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
supple
[ˈsʌpəl]
1.
adj.
1) гну́ткі, мя́ккі
a supple birch tree — гну́ткая бяро́за
a supple leather — мякка́я ску́ра
2) падаўкі́, пада́тлівы, згаво́рлівы (пра чалаве́ка)
3) лісьлі́вы
2.
v.
рабі́ць (-ца) гну́ткім
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пе́рсі ’грудзі ў каня’ (кам., бых., КЭС; Нар. Гом.; беласт., шчуч., Сл. ПЗБ), (паэтычн.) ’грудзі ў чалавека’ (ТСБМ), укр. пе́рси, перс(а), рус. пе́рси грудзі, пярэдняя частка цела — ад шыі да жывата’, ’унутраныя органы, размешчаныя ў грудзях; лёгкія’, стараж.-рус. пьрсь; польск. pierś, piersi ’грудзі’, ’жаночыя грудзі’, чэш. prsy < prs, prso, prsa < ст.-чэш. prsi — мн. (парны) л. ж. р.; славац. prsia (н. р. мн. л.), славен. pŕsi (ж. р.), pŕsa (н. р.), серб.-харв. пр̏си, пр̏са ’грудзі’, ст.-слав. прьси. Прасл. *pьrsi, роднаснае літ. жамойцк. pìršys (ж. р.) ’грудзі ў каня’, ст.-інд. párçuṣ ’рабро’, авест. parəsu‑, pərəsu‑ ’рабро, бок’; асец. fars ’тс’, ’краіна, старонка’ — да і.-е. *perкʼ са значэннем ’рабро’ (Міклашыч, 342; Траўтман, 220; Покарны, 820; Фасмер, 3, 245; Махэк₂, 486; Бязлай, 3, 129). Відаць, прасл. *pьrsi азначала, аднак, ’жаночыя грудзі’, побач з *grǫdь ’грудзі чалавека’ і vъn‑ědro ’ўнутраныя органы’. Значэнне ’грудзі ў каня’ развілося ў некоторых гаворках пазней шляхам семантычнага пераносу ў сувязі са з’яўленнем конскай вупражы, параўн. персці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дэме́нцыя
(лац. dementia = шаленства)
мед. прыдуркаватасць, якая ўзнікае ў чалавека ў выніку паражэння галаўнога мозгу пры атэрасклерозе, эпілепсіі і інш. (параўн. алігафрэнія).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
імуніза́цыя
(фр. immunisation, ад лац. immunis = свабодны ад чаго-н., некрануты)
стварэнне штучнага імунітэту 1 ў чалавека і жывёл супраць заразных хвароб.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)