вяршо́к 1, ‑шка,
Мера даўжыні, роўная 4,4 см, якой карысталіся да ўвядзення метрычнай сістэмы.
вяршо́к 2, ‑шка,
1. Верхняя частка чаго‑н.; верх, верхавіна.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вяршо́к 1, ‑шка,
Мера даўжыні, роўная 4,4 см, якой карысталіся да ўвядзення метрычнай сістэмы.
вяршо́к 2, ‑шка,
1. Верхняя частка чаго‑н.; верх, верхавіна.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дарасці́, ‑расту, ‑расцеш, ‑расце; ‑расцём, ‑расцяце;
1. Растучы, дасягнуць якой‑н. вышыні.
2. Дасягнуць якога‑н. узросту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куро́дым і курады́м, ‑у,
Густы едкі дым пры тленні, гарэнні без полымя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стаўбу́р 1, ‑а,
1. Стаўбун (у 2, 3 знач.).
2. Ствол
стаўбу́р 2, ‑у,
Вірусная хвароба паслёнавых раслін (бульбы, памідораў, тытуню і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сухата́, ‑ы,
1. Адчуванне сухасці дзе‑н.; сухасць.
2. Гарачая сухая пагода; суш.
3. Клопат, турбота; туга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тае́мнасць, ‑і,
1. Уласцівасць таемнага.
2. Нешта загадкавае, невядомае, незразумелае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скорс, скорш ‘загнутая частка полаза’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пама́к ’звязка вычышчаных канапель’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Напол ’вялікая кадушка, выдзеўбаная з
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лінва́ ’вяроўка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)