невінава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць невінаватага; непрычыннасць да віны, злачынства. Аднавяскоўцы самі ішлі ў пастарунак выручаць сваіх людзей, шчыра перакананыя ў іх невінаватасці. Машара. Спрачаючыся ў думках з Дзіміным, даводзячы яму сваю невінаватасць, Максім Сцяпанавіч не спаў бадай што ўсю ноч. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піло́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Той, хто водзіць самалёты або іншыя лятальныя апараты; лётчык. Плыве самалёт над зямлёй,.. І з тысячам мараў і дум На дол паглядае пілот. Броўка. Вядзе пілот над намі самалёт І радуецца працы нашай шчыра. Панчанка.

[Фр. pilote.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mince2 [mɪns] v.

1. крышы́ць, рэ́заць на дро́бныя кава́лачкі; прапуска́ць праз мясару́бку

2. дро́бненька ту́паць, ступа́ць

not mince one’s words гавары́ць адкры́та, шчы́ра (нават і крыўдныя рэчы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сто́ўпіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

1. Сабраць у гурт. Стоўпіць кароў каля сажалкі.

2. Абл. Умясціць, утоўпіць. Хлопцы занеслі проста ў залу пяць мяшкоў арэхаў. Іх, шчыра кажучы, можна было стоўпіць і ў тры, але ж калі больш — неяк салідней. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трудзя́га, ‑і, м.

Разм. Той, хто многа і шчыра працуе; працавік. [Пагранічнік], перш за ўсё, нястомны трудзяга, адзін з тых «вінцікаў», чыя ціхая праца .. вельмі часта губляецца ў громе і бляску. Брыль. Той мусіць загінуць, хто меч узнімае На голавы мірных трудзяг. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыры, .

  1. Які выражае сапраўдныя пачуцці, праўдзівы, адкрыты.

    • Ш. чалавек.
    • Шчырае прызнанне.
    • Гаварыць шчыра (прысл.).
    • Сказаць ад шчырага сэрца.
  2. Задушэўны, інтымны.

    • Шчырая размова.
  3. Сардэчны, душэўны.

    • Шчырая сяброўка.
  4. Пазбаўлены прытворства.

    • Шчырае шкадаванне.
  5. Старанны; верны, адданы, заўзяты.

    • Шчырая праца.
    • Ш. змагар за светлую будучыню.
    • Ш. следапыт.
  6. Просты, даверлівы.

    • Ш. чалавек, усяму верыць.
  7. Які складаецца з аднолькавых парод дрэў (пра лес, бор); без дамешак, прымесей.

    • Ш. бор.
    • Шчырае золата.

  • Шчырая праўда — сама праўда.

|| наз. шчырасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

афіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўстаноўлены ўрадам, адміністрацыяй, службовай асобай, выходзіць ад іх. Афіцыйная прапаганда. Афіцыйная асоба. Афіцыйны дакумент.

2. Зроблены па ўстаноўленай форме, з захаваннем усіх правіл, фармальнасцей. Афіцыйны прыём. Афіцыйнае запрашэнне. // перан. Халодна-ветлівы, стрыманы. Шчыра кажучы,.. [Лявонку] падабаўся афіцыйны тон размовы. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

благодари́ть несов. дзя́каваць (каму, чаму);

благодарю́ тебя́ (вас и т. д.) дзя́кую табе́ (вам и т. д.);

поко́рно благодарю́ шчы́ра дзя́кую.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

heartily

[ˈhɑ:rtɪli]

adv.

1) сардэ́чна, шчы́ра, цёпла, прыя́зна

2) ахво́тна; руплі́ва, дба́йна, з запа́лам (працава́ць)

3) з апэты́там (е́сьці)

4) ца́лкам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вы́служыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Прыслужваючы, дабіцца чыёй‑н. прыхільнасці. [Ананнеў:] — Гэтыя людзі зусім шчыра, не з жадання выслужыцца, а імкнучыся дапамагчы будоўлі, далі некалькі сот тэхнічных прапаноў. Галавач. Хоць дакументы ў падпальшчыкаў і былі спраўныя, але ўсякае магло здарыцца. Паліцаі ж, як сабакі, унюхваюць, каб выслужыцца. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)