шчы́ра нареч.

1. и́скренне, открове́нно, чистосерде́чно; пря́мо;

2. задуше́вно;

3. серде́чно; душе́вно;

4. непритво́рно, безыску́сственно;

5. усе́рдно;

6. простосерде́чно;

1-6 см. шчы́ры;

◊ ш. дзя́кую — серде́чно благодарю́;

ш. ка́жучы — открове́нно говоря́; пра́вду сказа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шчы́ра,

Прысл. да шчыры.

•••

Шчыра дзякаваць — выказваць сардэчную ўдзячнасць каму‑н. за што‑н.

Шчыра кажучы (у знач. пабочн.) — гаварыць адкрыта, гаварыць праўду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчы́ра прысл hérzlich; ínnig, óffen; áufrichtig;

шчы́ра дзя́кую ich dánke aufs Hérzlichste [hérzlichste];

шчы́ра ка́жучы óffen [éhrlich] geságt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шчыра, душэўна, задушэўна, сардэчна, чыстасардэчна, адкрыта, начыстату, начыстую, напрамкі □ па шчырасці, ад душы, з душой, усёй душой, як на духу, ад сэрца, усім сэрцам, у вочы, без утойвання, палажыўшы руку на сэрца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

працаві́ты, -ая, -ае.

Які многа, добра і шчыра працуе. П. чалавек.

|| наз. працаві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

працавіты, ✂.

Які многа, добра і шчыра працуе.

  • П. чалавек.

|| наз. працавітасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

начысту́ю, прысл. (разм.).

1. Цалкам; начыста. Лён вымалочваецца н.

2. Нічога не ўтойваючы; без хітрыкаў; шчыра. Гаварыць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

задуше́вно сардэ́чна, шчы́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

неподде́льно нареч. шчы́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

начыстую, прысл. (разм.).

  1. Цалкам; начыста.

    • Лён вымалочваецца н.

  2. Нічога не ўтойваючы; без хітрыкаў; шчыра.

    • Гаварыць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)