Вурзґаўка ’дзіцячая цацка, буркаўка’ (в.-дзвін., Шатал.), ву́рзгалка ’тс’ (КСП). Ад ву́рзґаць ’утвараць гук, падобны на гудзенне’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бульката́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ко́ча; незак.
1. Бурліць, бурна кіпець (пра вадкасць).
Булькоча горная рака.
2. безас. Утвараць глухія перарывістыя гукі пры захворванні горла, грудзей.
У горле булькоча.
|| наз. бульката́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цвы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. Утвараць рэзкія адрывістыя гукі (пра некаторых птушак і насякомых).
2. Ліцца струменьчыкамі.
Пад нагамі хлюпала і цвыркала тонкімі струменьчыкамі вада.
|| аднакр. цвы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. цвы́рканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
віры́цца, ‑рыцца; незак.
1. Круціцца, утвараць віры (пра ваду). Вада падмывала пясчаны бераг, вірылася вакол вярбы. Шамякін.
2. перан. Бурліць. Вірацца думкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хру́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Утвараць гукі, падобныя на хруст. [Пан] неспакойна хрустаў тонкімі пальцамі. Бядуля. Набраклыя галінкі глуха хрусталі пад нагамі. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
überwö́lben
vt утвара́ць скляпе́нне (над чым-н.); накрыва́ць скляпе́ннем (што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ро́гаць ’утвараць спакойныя гукі (пра свіней)’, ро́хкаць, ро́хаць, ру́хаць, ру́хкаць, кру́хаць, кро́хаць (віц., маг., брэсц., гом., ЛА, 1). Гукаперайманні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ры́паць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. Утвараць рыпенне, рыпець.
Рыпалі дзверы.
Р. варотамі.
2. Іграць непрафесійна на якім-н. музычным інструменце (звычайна на гармоніку; разм.).
Рыпаў гармонік.
|| аднакр. ры́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. ры́панне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., раі́цца; незак.
1. Утвараць новы рой.
2. Лятаць, збірацца роем.
3. перан. Паяўляцца ў вялікай колькасці (пра думкі, пачуцці, сны і пад.).
Думкі раяцца ў галаве.
|| наз. рае́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раката́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утвараць раскацістыя гукі.
Ракоча і пеніцца мора.
Трактар ракоча.
2. Гаварыць, спяваць нізкім раскацістым голасам.
За дзвярыма ракатаў начальніцкі бас.
|| наз. раката́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)