барака́мера
(ад гр. baros = цяжар + лац. camera = камера)
герметычная камера, у якой штучна зменьваецца ціск паветра, што дазваляе праводзіць выпрабаванні метэаралагічных прыбораў і правяраць уплыў атмасферных змен на арганізм чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ВА́ЛТЭР
(Valters) Яніс Тэадоравіч (3.2.1869, г. Елгава, Латвія — 20.12.1932),
латышскі жывапісец. Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1889—97) у А.Кіўшэнкі і У.Макоўскага. Працаваў у Елгаве (да 1906), Дрэздэне (1906—17), з 1917 у Берліне. Зазнаў уплыў экспрэсіянізму. Пісаў жанравыя гар. сцэнкі, рэаліст. пейзажы, партрэты («Рынак у Елгаве», 1897, «Сірата», 1907).
т. 3, с. 486
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Вадасхо́вішча. Калька з рус. водохранилище (Крукоўскі, Уплыў, 132).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вакалі́зм (БРС). З рус. вокализм (Крукоўскі, Уплыў, 86).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лакамабіль ’паравік’ < рус. локомобиль ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паве́ў, ‑веву, м.
Лёгкі, слабы парыў ветру; рух у паветры. Лёгкі, ледзь прыкметы павеў свежага ветру крануў нашы твары. В. Вольскі. Паветра ішло насустрач слабымі цёплымі павевамі. Мележ. // Прыкметы чаго‑н. надыходзячага. Павевы рэвалюцыі. □ Незаўважна падплылі павевы восені. Чорны. // перан. Уздзеянне, уплыў чаго‑н. Павевы гісторыі. Гуманістычныя павевы. □ Здавалася, ужо само паветра было насыпана новымі павевамі свежай мыслі. Колас. // перан. Адчуванне чаго‑н. [Шчасце] было блізка,.. [Заранік] чуў павевы яго і — прыскорваў крок. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вагаўшчы́к (БРС). Калька з рус. весовщик (Крукоўскі, Уплыў, 119).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вадзіцель ’шафёр’ (БРС). З рус. водитель (Крукоўскі, Уплыў, 56).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ва́дкасны (БРС). Калька з рус. жидкостный (Крукоўскі, Уплыў, 119).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вакаме́рны (КЭС). Калька з рус. глазомерный (Крукоўскі, Уплыў, 132).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)