вы́жыць¹, -жыву, -жывеш, -жыве; зак.

Застацца жывым пасля цяжкай хваробы, ранення і пад.

Ранены выжыў.

◊

Выжыць з розуму (разм.) — страціць памяць, здольнасць усведамляць.

|| незак. выжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выжыва́нне, -я, н.

Барацьба за в. чалавецтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прые́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́сца; зак.

1. Надакучыць ад частага ўжывання, аднастайнасці (пра ежу).

Штодзённы кісель ужо прыеўся.

2. перан. Страціць цікавасць для каго-н.

Яго анекдоты ўжо ўсім прыеліся.

|| незак. прыяда́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разахво́ціць, -о́чу, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак., каго (што) (разм.).

1. Абудзіць у кім-н. жаданне, ахвоту рабіць што-н.

2. Прымусіць страціць жаданне, ахвоту рабіць што-н.

Р. ісці ў кіно.

|| незак. разахво́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адхаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., з інф.

Разм. Пакінуць хацець, страціць ахвоту рабіць што‑н.; перахацець; расхацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэградзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Паступова страціць (страчваць) былыя добрыя якасці; прыйсці (прыходзіць) у заняпад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памле́ць

1. (анямець) erstárren vi (s);

2. (страціць прытомнасць) in Óhnmacht fállen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

скі́снуць, -ну, -неш, -не; скіс, -сла; -ні; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць кіслым; пракіснуць.

Суп скіс.

2. перан. Зрабіцца вялым, сумным, страціць упэўненасць (разм.).

Скісла ад такіх навін.

|| незак. скіса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

обеспа́мятеть сов., разг.

1. (потерять память) абяспа́мяцець;

2. (впасть в обморок) стра́ціць прыто́мнасць, абамле́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

растеря́ть сов.

1. (потерять одно за другим) пагубля́ць, разгубі́ць, разгубля́ць;

2. перен. (лишиться) стра́ціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дэнацыяналізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Страціць (страчваць) нацыянальныя асаблівасці.

2. толькі незак. Зал. да дэнацыяналізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)