разахво́ціць, -о́чу, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак., каго (што) (разм.).

1. Абудзіць у кім-н. жаданне, ахвоту рабіць што-н.

2. Прымусіць страціць жаданне, ахвоту рабіць што-н.

Р. ісці ў кіно.

|| незак. разахво́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)