end​1 [end] n.

1. кане́ц, завяршэ́нне, заканчэ́нне;

from beginning to end з пача́тку да канца́

2. мэ́та;

the end justifies the means мэ́та апра́ўдвае сро́дкі

3. смерць, кане́ц, скана́нне, скон

♦

in the end нарэ́шце;

no end infml (ве́льмі) мно́га, шмат;

We have no end of problems. У нас вельмі шмат праблем;

to that end з гэ́тай мэ́тай;

days/hours/weeks on end шмат дзён/гадзі́н/ты́дняў за́пар;

achieve/gain one’s ends дасяга́ць (сваёй) мэ́ты;

be at/come to an end зака́нчвацца;

make (both) ends meet зво́дзіць канцы́ з канца́мі;

put an end to кла́сці кане́ц, спыня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fix​2 [fɪks] v.

1. замацо́ўваць; устана́ўліваць, устанаўля́ць

2. выраша́ць, вызнача́ць;

They fixed the rent at £100 a month. Яны вызначылі рэнту ў 100 фунтаў (стэрлінгаў) за месяц;

How are you fixed for Sunday? Якія твае планы на нядзелю?

3. папраўля́ць, рамантава́ць, нала́джваць

4. гатава́ць (ежу)

5. infml фальсіфікава́ць (вынікі выбараў, спаборніцтва)

6. infml кара́ць

7. AmE, infml кастры́раваць, лягча́ць, паклада́ць (жывёлу)

fix on [ˌfɪksˈɒn] phr. v.

1. выраша́ць, дамаўля́цца;

Let’s fix on a date. Давайце дамовімся пра дату.

2. затры́мліваць (думкі, увагу); спыня́ць (позірк);

She fixed her eyes on the clock. Яна спыніла свой позірк на гадзінніку.

fi x up [ˌfɪksˈʌp] phr. v. адрамантава́ць, прыстасава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нячы́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Брудны, неахайны. К твайму аконцу каля ганка Падходзіць варожыць цыганка ў лахмане зрэбным і нячыстым. Багдановіч. // Непрыбраны, засмечаны, запушчаны. Нячысты пакой.

2. Неаднародны, з дамешкам чаго‑н.; забруджаны. Нячысты спірт. Нячыстая вада. // Не чыстакроўнай пароды. Конь нячыстай пароды. // Мутны, няясны, невыразны (пра колер). Нячыстыя фарбы. // З прышчыкамі, вуграмі і пад. (пра скуру). Нячыстая скура па твары.

3. Разм. Неахайна выкананы, неакуратны. Нячыстая апрацоўка.

4. Разм. Невыразны, не зусім дакладны, правільны (пра гукі, выказванне думак). У маёра голас пісклявы, у суседа яго — хрыплы, нячысты. Навуменка. [Колас:] — Ну, палепшу я радок ці два, гэта ж справы не ратуе. Сырызна застаецца сырызнай, мова нячыстая, верш недасканалы. Лужанін.

5. перан. Які не вызначаецца сумленнасцю, несумленны, здольны да машэнства. [Ладынін:] «Трэба сказаць Башлыку, каб прасачыў за гэтымі нарыхтоўшчыкамі сваімі. Нячыстыя, відаць, людзі». Шамякін. // Заснаваны на машэнстве; нячэсны. Цяпер новая думка кальнула.. [Зосю]: «Можа.. [Міхал] і тады ўжо ў якіх нячыстых авантурах быў?». Чорны. [Грэт] інстынктам адчула, што справа тут нячыстая. Маўр.

6. У некаторых рэлігійных вучэннях — непрыгодны, непажаданы богу, грэшны. [Сымон] даводзіў, што свіння для старазаконнікаў-яўрэяў — грэшная і нячыстая жывёла. Бядуля.

7. Разм. У забабонах — звязаны са злым духам, чараўніцтвам. Пятрусь і не думаў спыняць каня, скарэй бы ад гэтага нячыстага месца. Колас. // у знач. наз. нячы́сты, ‑ага, м. Злы дух, чорт. [Жонка брыгадзіра:] — Не сорам табе, і нячыстага не баішся ты. Мурашка.

•••

Нячыстая сіла гл. сіла.

Нячысты дух гл. дух.

Нячысты на руку — схільны да крадзяжу, махлярства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штуршо́к, ‑шка, м.

1. Кароткі, рэзкі дотык ці ўдар рухам ад сябе. Старшыня рэдкалегіі насценгазеты атрымаў ад суседа лёгкі штуршок у бок. Бядуля. Васіль моцным штуршком адапхнуў ад сябе Антося і прыўзняўся на левы локаць. Кулакоўскі. // звычайна мн. (штуршкі́, ‑оў). Біццё сэрца, пульсацыя крыві. Кроў штуршкамі біла ў скроні, туманіла свядомасць. Карпаў. — Заўтра ўстану і прыбягу сюды, — вырашыў Алежка і адразу адчуў, як гарачымі штуршкамі забілася сэрца, як забегалі па спіне халодныя дрыжыкі: весела і страшна стала яму. Вышынскі. // Рэзкае хістанне ў выніку ўдару, рыўка і пад. Падземныя штуршкі. □ Глухія штуршкі раз-пораз устрасаюць карабель. «Звязда». Ад рэзкага штуршка паляцяць з лавак пасажыры і чамаданы, не ўтрымаецца і жонка з дзіцем... Не, нельга спыняць састава! Васілёнак.

2. Рэзкі рух, якім адпіхваюцца ад чаго‑н. Штуршок ад трампліна. Штуршок ад берага. // Рэзкі рух уперад або ўгору; рывок. Андрэйка робіць моцны штуршок наперад, размахвае рукамі і то правым, то левым плячом сячэ цемру, і яна, як вада, расступаецца. Кавалёў.

3. Спец. Асобнае практыкаванне ў штурханні спартыўнага снарада. Па класічнаму трохбор’ю.. [Хальфін] набраў 305 кілаграмаў і ўстанавіў 2 рэкорды Беларусі — у рыўку дзвюма рукамі — 94,5 кілаграма і ў штуршку — 122,5 кілаграма. «Маладосць».

4. перан. Знешняе або ўнутранае пабуджэнне, што паскарае ці ўзмацняе якое‑н. дзеянне, служыць стымулам для развіцця чаго‑н. — А голад у дзевяностых гадах — .. быў штуршком да рэвалюцыйнага руху? — акрылілася Ліба. Гартны. Уздым патрыятычнай свядомасці беларускага народа.. даў моцны штуршок развіццю.. літаратуры. Барысенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fold

I [fɔʊld]

1.

v.t.

1) склада́ць (ліст папе́ры, ру́кі); згіна́ць

2) абдыма́ць; абго́ртваць (рука́мі)

3) заго́ртваць; закру́чваць

4) informal зачыня́ць, спыня́ць (прадпрые́мства)

2.

n.

1) скла́дка f., згін -у m. (папе́ры); фа́льда f.

2) скру́так -ка m.

a fold of linen — скру́так палатна́

3) малы́ ўзго́рак або́ запа́дзіна

4) склада́ньне, згіна́ньне n.; абкру́чваньне чым

•

- fold in

- fold up

II [fɔʊld]

1.

n.

1)

а) за́гарадзь f., пастаўні́к -а́ m. (для аве́чак)

б) чарада́ аве́чак

2)

а) парафія́не аднае́ царквы́; па́ства f.

б) царква́ f.

2.

v.t.

заганя́ць (у за́гарадзь)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вытво́рчасць ж. эк. Erzéugung f -, Produktión f -, Hérstellung f -, Fabrikatión f -;

сро́дкі вытво́рчасці Produktiónsmittel pl;

спо́саб вытво́рчасці Produktiónsweise f -, -n;

высокарэнта́бельная вытво́рчасць hóchrentable [hóchwirtschaftliche] Produktión f ;

дапамо́жная вытво́рчасць Hílfsproduktion f;

пато́чная вытво́рчасць Flíeßfertigung f -, Táktfertigung f -;

прыбытко́вая вытво́рчасць gewínnbringende Produktión f ;

серы́йная вытво́рчасць Séri¦enproduktion f -, Séri¦enfertigung f -, Réihenfertigung f -;

супо́льная вытво́рчасць Kóproduktion f -, Geméinschaftsproduktion f -;

рост вытво́рчасці Produktiónswachstum n -s;

займа́цца вытво́рчасцю produzíeren;

засво́іць вытво́рчасць die Produktión ánlaufen lássen*;

нала́джваць вытво́рчасць Produktión organisíeren;

пашыра́ць вытво́рчасць Produktión erwéitern;

скарача́ць вытво́рчасць Produktión éinschränken;

спыня́ць вытво́рчасць Produktión éinstellen [stílllegen аддз.];

укараня́ць у вытво́рчасць in Produktión [Hérstellung, Erzéugung] éinführen;

зняць з вытво́рчасці die Produktión (éines Erzéugnisses) áuslaufen lássen*;

2. разм. (фабрыка, завод і г. д.) Betríeb m -(e)s, -e;

дро́бная вытво́рчасць Kléinbetrieb m;

буйна́я вытво́рчасць Gróßbetrieb m;

працава́ць на вытво́рчасці im Betríeb árbeiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

check

[tʃek]

1.

v.

1) рапто́ўна спыня́ць, затры́мваць

2) паўстры́мваць (гнеў, сьмех)

3) адбіва́ць ата́ку (во́рага)

4) параўно́ўваць, спраўджа́ць

5) здава́ць у разьдзява́льні (паліто́, капялю́ш)

6) шахава́ць (у ша́хматах)

2.

n.

1) раху́нак, вы́стаўлены афіцыя́нтам

2) чэк -у (ба́нкавы) m.

to draw a check — выпі́сваць, выстаўля́ць чэк

to cash a check — вы́мяняць чэк

3) перашко́да, замі́нка f.; кантро́ль -ю m., нагля́д -у m.; абмежава́ньне n.

to keep a check on the child — трыма́ць дзіця́ пад нагля́дам

4) спраўджа́ньне, праве́рка n.

5) бага́жная квіта́нцыя, кантрама́рка f. (у тэа́тры, кіно́), нумаро́к (у разьдзява́льні)

6) затры́мка f.

7) кра́ткі pl., ткані́на ў кра́ткі

8) шах -у m. (у ша́хматах)

•

- check in

- check off

- check out

- check up

- in check

3.

гл. cheque

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fix

[fɪks]

1.

fixed or fixt, – v.t.

1) замацо́ўваць (і ў па́мяці), мо́цна ўмацо́ўваць, убіва́ць (у зямлю́ кол)

2) пастанаўля́ць, прызнача́ць (цану́, да́ту)

3) прыця́гваць (ува́гу, по́зірк), затры́мваць, спыня́ць (ува́гу, по́зірк), утаро́пваць, утаро́пвацца

4) фіксава́ць; замацо́ўваць (апрацо́ўваць замацава́льнікамі фа́рбу, зды́мак)

5) ла́дзіць (чараві́кі); ла́таць, ла́піць (во́пратку); цырава́ць (панчо́хі); рамантава́ць (машы́ну, ха́ту); напраўля́ць папсава́нае

6) informal пара́дкаваць, прычэ́сваць (валасы́), папраўля́ць фрызу́ру

7) informal рабі́ць несумле́нную камбіна́цыю

to fix a jury — падкупі́ць прыся́жных

8) informal по́мсьціць; кара́ць

9) Chem. згушча́ць; зьвя́зваць

10) рыхтава́ць; гатава́ць, гатава́ць, вары́ць (е́жу, по́лудзень)

2.

n.

1) цяжко́е, безвыхо́днае або́ дзі́ўнае стано́вішча

2) вызначэ́ньне месцазнахо́джаньня (самалёта, вадапла́ва)

3) Sl.

а) ха́бар, по́дкуп -у m.

б) до́за нарко́тыкаў

•

- fix upon

- fix up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nip​2 [nɪp] v.

1. шчыпа́ць; ця́пнуць (пра сабаку);

The crab nipped my hand. Краб ушчыпнуў мяне за руку.

2. прыці́снуць, прышчамі́ць;

I nipped my finger in the door. Я прыціснуў палец дзвярамі.

3. псава́ць, шко́дзіць (пра вецер, мароз і да т.п.); пабі́ць (пра град, мароз і да т.п.);

The frost has nipped all the roses. Мароз пабіў усе ружы.

4. стры́мліваць, спыня́ць, падаўля́ць

5. BrE, infml ху́тка ісці́, спяша́цца;

I’ll nip on ahead. Я пабягу на перад;

nip down/out to the shop infml забе́гчы ў кра́му

♦

nip smth. in the bud выкараня́ць; падаўля́ць што-н. у заро́дку

nip in [ˌnɪpˈɪn] phr. v. infml уціска́цца, праціска́цца, прала́зіць (упе́рад);

She nipped in just in front of me. Яна праціснулася і стала якраз перада мной.

nip off [ˌnɪpˈɒf] phr. v. адшчы́пваць, прышчы́пваць (звыч. пра расліны);

She nipped off a dead flower. Яна адшчыпнула засохлую кветку.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tie​2 [taɪ] v.

1. звя́зваць, прывя́зваць;

tie smb.’s hands звя́зваць каму́-н. ру́кі

2. завя́зваць вузло́м; перавя́зваць, шнурава́ць;

tie a piece of ribbon into a knot завя́зваць сту́жку ба́нтам

3. абцяжа́рваць, абмяжо́ўваць, перашкаджа́ць;

tied to time абмежава́ны ў ча́се;

He is tied to the job. Ён прывязаны да працы.

♦

tie the knot infml ажані́цца;

tie oneself into/in knots заблы́твацца ў прабле́мах, ця́жкасцях;

tie smb.’s tongue прымуша́ць каго́-н. трыма́ць язы́к за зуба́мі;

tie smb. hand and foot звя́зваць каго́-н. па рука́х і нага́х

tie down [ˌtaɪˈdaʊn] phr. v. прывя́зваць; звя́зваць; абмяжо́ўваць;

be tied down by rules быць звя́заным пра́віламі

tie in [ˌtaɪˈɪn] phr. v. мець су́вязь;

This ties in with what I said. Гэта адпавядае таму, што я сказаў.

tie on [ˌtaɪˈɒn] phr. v. прывя́зваць (этыкетку)

tie up [ˌtaɪˈʌp] phr. v.

1. звя́зваць; прывя́зваць; перавя́зваць

2. быць звя́заным; удзе́льнічаць; аб’ядно́ўваць намага́нні

3. спыня́ць; перашкаджа́ць, замаро́жваць (справу);

The strike tied up the production for a week. Праз забастоўку вытворчасць спынілася на тыдзень.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)