слалам назоўнік | мужчынскі род
Від спорту — скарасны спуск на лыжах з гары па зададзеным складаным маршруце.
|| прыметнік: слаламны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
фігурыст назоўнік | жаночы род
Спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках або выкананнем спартыўных практыкаванняў з фігурамі (у 2
знач.).
|| жаночы род: фігурыстка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
шпажыст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, спецыяліст па фехтаванню на шпагах. Адбыліся фіналы камандных спаборніцтваў шпажыстаў. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтсайдэр назоўнік | мужчынскі род
Спартсмен або спартыўная каманда, што займаюць у спаборніцтве адно з апошніх месц і не маюць шанцаў на перамогу.
|| прыметнік: аўтсайдэрскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
скораснік, ‑а, м.
Спецыяліст па рабоце скораснымі метадамі. Токар-скораснік. // Разм. Спартсмен, які бегае на скорасць. Канькабежац-скораснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гімнаст, ‑а, М ‑сце, м.
Той, хто займаецца гімнастыкай. Выступленне гімнастаў. // Спартсмен, артыст цырка, які займаецца гімнастыкай прафесіянальна. Паветраныя гімнасты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атлет, ‑а, М ‑леце, м.
1. Спартсмен, які займаецца атлетыкай. Атлет найлягчэйшай вагі.
2. Чалавек моцнага складу і вялікай фізічнай сілы.
[Ад грэч. athletes — барэц, асілак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хакеіст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які гуляе ў хакей. Некалькі гадоў назад нашы хакеісты выходзілі ў фінал усесаюзных спаборніцтваў. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вынослівы, ‑ая, ‑ае.
Які можа многае перанесці; стойкі, загартаваны. Вынослівы конь. Вынослівы спартсмен. ▪ Рос .. [Быстроў] дужым, вынослівым і ўпэўненым у сабе. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саначнік, ‑а, м.
1. На шахтах у мінулым — рабочы, які займаўся адкатам вугалю з забою; адкатчык.
2. Спартсмен, які займаецца скарасным спускам па спартыўных санях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)