фінішор, ‑а, м.

Спартсмен (лыжнік, веласіпедыст і інш.), які асабліва хутка праходзіць канечны адрэзак шляху.

[Англ. finish — заканчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штангіст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фізічнымі практыкаваннямі са штангай (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скакун назоўнік | мужчынскі род

  1. Конь з высокімі бегавымі якасцямі.

    • Арабскі с.

  2. Спартсмен, які займаецца скачкамі.

  3. Той, хто танцуе (размоўнае).

|| жаночы род: скакуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

скараход назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, які вельмі хутка ходзіць, а таксама спартсмен — спецыяліст па хадзьбе, бегу (на лыжах, каньках).

  2. Даўней: пасыльны, ганец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бягун назоўнік | мужчынскі род

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

  • Б. на кароткія дыстанцыі.

|| жаночы род: бягуння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Prófi

m -s, -s спарт. прафесіяна́л (-спартсме́н)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

слалам назоўнік | мужчынскі род

Від спорту — скарасны спуск на лыжах з гары па зададзеным складаным маршруце.

  • Спартсмен па слаламу.

|| прыметнік: слаламны.

  • Слаламная дыстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фігурыст назоўнік | жаночы род

Спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках або выкананнем спартыўных практыкаванняў з фігурамі (у 2 знач.).

|| жаночы род: фігурыстка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шпажыст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, спецыяліст па фехтаванню на шпагах. Адбыліся фіналы камандных спаборніцтваў шпажыстаў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтсайдэр назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен або спартыўная каманда, што займаюць у спаборніцтве адно з апошніх месц і не маюць шанцаў на перамогу.

|| прыметнік: аўтсайдэрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)