спартсме́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спартсме́н спартсме́ны
Р. спартсме́на спартсме́наў
Д. спартсме́ну спартсме́нам
В. спартсме́на спартсме́наў
Т. спартсме́нам спартсме́намі
М. спартсме́не спартсме́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спартсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца спортам (прафесійна або сістэматычна).

|| ж. спартсме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. спартсме́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спартсме́н м. спортсме́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спартсме́н, ‑а, м.

Той, хто сістэматычна або прафесіянальна займаецца спортам. Адменны спартсмен, .. [Віташкевіч] праз які год едзе ў Мінск на лыжныя спаборніцтвы. Кавалёў.

[Англ. sportsman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартсме́н-інвалі́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спартсме́н-інвалі́д спартсме́ны-інвалі́ды
Р. спартсме́на-інвалі́да спартсме́наў-інвалі́даў
Д. спартсме́ну-інвалі́ду спартсме́нам-інвалі́дам
В. спартсме́на-інвалі́да спартсме́наў-інвалі́даў
Т. спартсме́нам-інвалі́дам спартсме́намі-інвалі́дамі
М. спартсме́не-інвалі́дзе спартсме́нах-інвалі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спортсме́н спартсме́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малове́с спорт. (спартсме́н) мало́й вагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разра́днік

‘спартсмен’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. разра́днік разра́днікі
Р. разра́дніка разра́днікаў
Д. разра́дніку разра́днікам
В. разра́дніка разра́днікаў
Т. разра́днікам разра́днікамі
М. разра́дніку разра́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяжкавагаві́к

‘спартсмен; конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяжкавагаві́к цяжкавагавікі́
Р. цяжкавагавіка́ цяжкавагавіко́ў
Д. цяжкавагавіку́ цяжкавагавіка́м
В. цяжкавагавіка́ цяжкавагавіко́ў
Т. цяжкавагавіко́м цяжкавагавіка́мі
М. цяжкавагавіку́ цяжкавагавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзесяцібо́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Спартсмен, удзельнік дзесяціборства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)