крыжава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Гульня-задача, у якой фігуру з перакрыжаванымі радамі клетак патрэбна запоўніць літарамі так, каб па вертыкалі і гарызанталі атрымаліся патрэбныя словы; красворд.
|| прым. крыжава́начны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Асоба, якая выконвае якія-н. вытворчыя працэсы, аперацыі (назва ўваходзіць таксама ў складаныя словы, напр. гукааператар).
2. Спецыяліст, які робіць здымкі кінакарціны; кінааператар.
|| прым. апера́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пры́маўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мавак, ж.
1. Устойлівы выраз, пераважна вобразны, які не складае, у адрозненне ад прыказкі, закончанага суджэння і не з’яўляецца афарызмам.
2. Словы, якія часта кім-н. паўтараюцца; прыгаворка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
блюзне́рскі, ‑ая, ‑ае.
Зневажальны ў адносінах да бога, святых. Блюзнерскія думкі, словы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасве́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.
1. што, аб чым і з дадан. сказам. Сцвердзіць, засведчыць што-н.
Усё гэта могуць п. не словы, а рэальныя факты.
2. Выступіць у ролі сведкі.
|| наз. пасве́дчанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прызна́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. гл. прызнацца, прызнаць.
2. Словы, у якіх хто-н. прызнаецца ў чым-н.
Пачуць чыё-н. п.
3. Станоўчая ацэнка, адносіны з боку каго-, чаго-н.
Карыстацца агульным прызнаннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лі́пкі
1. ли́пкий; кле́йкий;
~кая гразь — ли́пкая грязь;
2. перен. ли́пкий;
~кія сло́вы — ли́пкие слова́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wybąkać
зак. прамармытаць, выціснуць з сябе (словы)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cedzić
незак. цадзіць;
cedzić słowa — цадзіць словы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cierpki
даўкі; кіслы;
~e słowa — жорсткія словы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)