regulation1 [ˌregjuˈleɪʃn] n.

1. пра́віла, стату́т;

There are too many rules and regulations governing small business. Існуе занадта многа розных норм і правіл для кіравання малым бізнесам.

2. рэгулява́нне, упарадко́ўванне;

government regulation дзяржа́ўнае ўпара́дкаванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

альтэрна́нс

(фр. altemance, ад лац. altemare = чаргаваць)

правіла чаргавання рыфмаў у класічным французскім і ўсходнеславянскім вершаскладанні: сумежныя мужчынскія і жаночыя канчаткі павінны быць звязаны рыфмай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кананіза́цыя

(с.-лац. canoliizatio, ад гр. kanonizo = падпарадкоўваю правілу)

1) залічэнне каго-н. царквою ў святыя;

2) перан. узаконьванне, ператварэнне якога-н. правіла ў абавязковае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канані́чны

(лац. canonicus, ад гр. kanon = норма, правіла)

1) які з’яўляецца канонам; прызнаны царквой у якасці свяшчэннага пісання;

2) перан. цвёрда ўстаноўлены, прыняты за ўзор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

функцыяна́л

(с.-лац. fimctionalis = які датычыць функцыі)

матэматычнае правіла, паводле якога кожнай функцыі з якога-н. класа функцый ставяць у адпаведнасць дзейсны або комплексны лік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АБМЕЖАВА́НАЯ АДКА́ЗНАСЦЬ,

1) абмежаванне выплат страхавой кампенсацыі і страхавых сум з мэтай забеспячэння фін. устойлівасці страхавых аперацый; прадугледжана ўмовамі асобных відаў страхавання і, як правіла, закладзена ў тарыфах.

2) Абмежаванне кампенсацыі страт ад гасп. дзейнасці сумай укладзенага капіталу ў таварыствах з абмежаванай адказнасцю.

т. 1, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

транш

(фр. tranche = серыя, частка)

серыя або частка займа (як правіла, міжнароднага), што прадастаўляецца з разлікам на паляпшэнне рыначнай кан’юнктуры ў будучым.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

transgress

[trænsˈgres]

v.t.

1) паруша́ць (зако́н, пра́віла)

2) пераступа́ць

to transgress the bounds of good taste — пераступі́ць мяжу́ до́брага то́ну

3) грашы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

observance

[əbˈzɜ:rvəns]

n.

1) прытры́мваньне (зако́ну), адзначэ́ньне n. (сьвя́та)

2) рэлігі́йны цырыманія́л

3) пра́віла або́ звы́чай, яко́га трэ́ба трыма́цца

4) назіра́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стыпендыя́т, ‑а, М ‑яце, м.

Навучэнец, які атрымлівае стыпендыю. Праз некалькі дзён я здаў экзамены па ўсіх астатніх прадметах на «выдатна» і быў залічан стыпендыятам семінарыі. Сяргейчык. Тройка ў заліковай кніжцы значыла: быць без стыпендыі да наступнай сесіі. Такое строгае правіла ўстанавіла праўленне для калгасных стыпендыятаў. Б. Стральцоў. // Навучэнец, які атрымлівае спецыяльную (найчасцей імянную) стыпендыю за выдатную вучобу і актыўную грамадскую дзейнасць. Купалаўскі стыпендыят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)