адо́лець, адо́льваць
1. (перамагчы) überwä́ltigen vt, bewältigen vt; überwínden* vt (перашкоды і г. д);
2. разм (справіцца з чым-н) bewältigen vt, méistern vt;
адо́лець лаці́ну Latéin méistern;
3. разм (замучыць) fértig máchen, klein kríegen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
óbsiegen
vi (D, über, gegen A) браць верх (над кім-н., чым-н.); перамагчы́ (каго-н., што-н.)
ein obsiegendes Úrteil — рашу́чы [аднаду́шны] прыгаво́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schlúcken
vt глыта́ць, праглыну́ць; каўтну́ць
er hat viel ~ müssen — яму́ прыйшло́ся мно́га праглыну́ць (выслухаць)
er schlúckte an séinem Schmerz — ён намага́ўся перамагчы́ боль
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
лячы́ць, лячу, лечыш, лечыць; незак., каго-што.
Імкнуцца паправіць, вярнуць здароўе пры дапамозе лекаў і іншых медыцынскіх сродкаў. Лячыць хворага. □ Цэлы год лечаць .. [Сасакі] дактары і ніяк не могуць вылечыць, не могуць перамагчы лютай, няўмольнай хваробы. Арабей. // Прымяняць лекі і іншыя медыцынскія сродкі для вылечвання якога‑н. хворага органа. Лячыць сэрца. Лячыць лёгкія. // Прымаць захады для спынення якой‑н. хваробы. Лячыць грып. // перан. Разм. Адбудоўваць, аднаўляць. Край ажывае, Лечыць свае раны, Будуе дбайна Свой шчаслівы лёс. Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
defeat
[dɪˈfi:t]
1.
v.t.
1) пабі́ць, пара́зіць, перамагчы́
2) разла́дзіць, зрабіць дарэ́мным (пля́ны)
3) Law скасава́ць, зрабі́ць нява́жным, анулява́ць
2.
n.
1) пара́за f.; паражэ́ньне n., разгро́м -у m., няўда́ча f.
2) разла́джаньне n. (не́чых наме́раў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
przemóc się
przem|óc się
зак. пераадолець (перамагчы) сябе;
~ogł się i poszedł na zebranie — ён пераадолеў сябе і пайшоў на сход
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нязло́мны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі моцны. Няхай грыміць па белым свеце слава Пра шчасце мірнае, пра Новы год, Пра родную савецкую дзяржаву, Пра мужны і нязломны наш народ. Астрэйка. Ішлі мы ў маршах агнявых Нязломнай грознай сілай. Хведаровіч.
2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах і пад. Фучык сціснуў карандаш да болю, Ён маўчыць, нязломны камуніст. Ляпёшкін. // Які выражае цвёрдасць, стойкасць. Нязломная вера. □ [Вольга:] — А пра Буралома я табе дам знаць. Гэта — правакатар. Такое маё нязломнае перакананне. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
overcome
[,oʊvərˈkʌm]
v., -came, -come, -coming
1) перамага́ць, здо́лець, пераадо́льваць (страх, благу́ю звы́чку)
to overcome an enemy — перамагчы́ во́рага
to overcome all difficulties — пераадо́лець усе́ ця́жкасьці
2) зьнясі́льваць, мардава́ць
overcome by weariness — змардава́ны, зьнясі́лены сто́май
3) бянтэ́жыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абыгра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Перамагчы каго‑н. у гульні. Абыграць у шашкі.
2. Выкарыстаць што‑н., умела дастасоўваючы да ўмоў, абставін (у сцэнічным дзеянні, літаратурным творы і пад.). Маналог.. трэба было так абыграць, каб ён не ўтрымаўся як прамова з трыбуны. «Полымя». // Выкарыстаць чые‑н. словы (памылку) у асабістых мэтах, надаючы не ўласцівае ім значэнне. [Адольф:] Цяпер за тое, што панна Паўлінка мяне гэтак абыграла, вазьму ды паеду. Купала.
3. Наладзіць гучанне музычнага інструмента, пайграўшы на ім нейкі час. Абыграць цымбалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
несакруша́льны, ‑ая, ‑ае.
Такі, якога нельга знішчыць, перамагчы. Як магутная сіла сусветнай сацыялістычнай садружнасць як несакрушальная цытадэль міжнароднай пралетарскай салідарнасці, як светач міру і сацыяльнага прагрэсу ўзвышаецца сёння наша вялікая Радзіма. Машэраў. Мы ўдзячны роднай партыі сваёй За сонца, што палае над зямлёй, За неўміручую і велічную славу, Здабытую і ў працы і ў баях. За моц несакрушальную дзяржавы, За пераможны сцяг. Танк. // Непахісны, нязломны. Сілу волі, несакрушальную веру ў перамогу народа, у справядлівасць сваёй справы ўсяляў Кіраў.. асабістым прыкладам і палымяным словам. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)