chochlik

м. фальк. дамавік;

chochlik drukarski — ляпсус; апіска; памылка друку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гру́бы, -ая, -ае.

1. Недастаткова культурны, недалікатны.

Грубыя паводзіны.

Грубае абыходжанне.

Груба (прысл.) адказаць.

2. Недастаткова апрацаваны, няўмела зроблены.

Грубая мэбля.

Грубая работа.

3. Прыблізны, не распрацаваны падрабязна.

Г. падлік.

Груба (прысл.) кажучы.

4. Які выходзіць за межы элементарных правіл.

Грубая памылка.

Грубае парушэнне законнасці.

5. Рэзкі, непрыемны на слых.

Г. голас.

○

Грубыя кармы — раслінныя кармы (сена, салома, мякіна і пад.) з адносна малой колькасцю пажыўных рэчываў.

|| наз. гру́басць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Жа́ціцы ’жаночыя асобіны канапель’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна. Паколькі фіксацыя ў адзіным пункце, ці не памылка запісу замест ма́ціцы (параўн. у Даля матки ’тс’)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Недахоп ’памылка, хіба; патрэба ў чым-небудзь’ (ТСБМ), недохо́п ’нястача’ (ТС). З неда- ’недастаткова’ і хапа́ць ’быць у патрэбнай колькасці’ і інш., параўн. недахва́т.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аблу́да 1 ’зман, памылка’ (БРС, Яруш., КТС), аблудны (КТС), польск. obłuda (да łudzić ’падманваць’).

Аблу́да 2 ’бадзяга’ (драгіч., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.) да блудзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыхі́б ’бяда’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Гл. хіба. Адносна значэння параўн. ст.-польск. (да XVI ст.) chyba ’недахоп; памылка’ (Брукнер, 188), а таксама чэш. chyba ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

miscarriage

[mɪsˈkærɪdʒ]

n.

1) няўда́ча f.; памы́лка f.

a miscarriage of justice — несправядлі́вы прысу́д, судо́вая памы́лка

2) прапа́жа f., недаста́ўка на а́драс

the miscarriage of a letter — недаста́ўка ліста́

3) спаро́н, вы́кідыш -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

freak [fri:k] n.

1. вы́радак, пачва́ра;

a freak of nature памы́лка прыро́ды

2. цуд, незвыча́йная/нечака́ная з’я́ва

3. infml дзіва́к

4. infml фана́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каліма́цыя

(ад лац. collimare, скажонага collineare = накіроўваць па прамой лініі)

інструментальная памылка ў аптычных прыборах, якая ўзнікае ў выніку недакладнай перпендыкулярнасці восі абарочвання трубы прыбора да яго аптычнай восі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

usterka

usterk|a

ж. загана, хіба, памылка;

~i językowe — моўныя памылкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)