Verbum

анлайнавы слоўнік

Распаласава́ць ’разрэзаць’ (Цых.), параўн. чэш. rozplasati (obuv) ’разарваць, разадраць’. Да паласа (гл.), паласаваць ’разрываць, разразаць на палоскі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канапля́нік, ‑а, м.

1. Участак зямлі, засеяны каноплямі. Непадалёк ад сядзібы канчалася паласа канапляніку. Галавач.

2. Абл. Верабей. Пырхаюць чародкі канаплянікаў. Сачанка. Мікола маўчаў, паглядаючы, як за акном на плоце падскоквалі нахохленыя ў прадчуванні зімы канаплянікі. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыфрантавы́, ‑ая, ‑ое.

Які размяшчаецца паблізу фронту. Прыфрантавая паласа. □ Палкоўнік з дапамогаю гэтага свайго «дзеншчыка» праз вельмі малы час быў ужо ў шпіталі ў прыфрантавым гарадку. Чорны. Шаша неўзаметку перайшла ў звычайную разбітую прыфрантавую дарогу. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

take-off [ˈteɪkɒf] n.

1. узлёт, старт (самалёта);

a take-off runway узлётна-паса́дачная паласа

2. штуршо́к дзвюма́ нага́мі (пры скачку)

3. infml перайма́нне, карыкату́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ *Паласаза́р, полосозир ’сузор’е Плеяды’ (ТС). Відаць, з Валасажар ’тс’, якое было збліжана і кантамінавана з паласа і зорка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отчужде́ние

1. (действие) юр. адчужэ́нне, -ння ср.;

2. (отдаление) аддале́нне, -ння ср. адчужэ́нне, -ння ср.;

полоса́ отчужде́ния ж.-д. паласа́ (зо́на) адчужэ́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

засты́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. застыг, ‑ла; зак.

Разм. Тое, што і застыць. Шырокая паласа вады як бы застыгла, толькі вызначаюцца дзе-нідзе ледзь прыкметныя віры. Лупсякоў. Раптам Янаш бадзёра прыўзняў вузкаполы капялюш і застыг у маўчанні. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэзе́рва ’паласа адчужэння каля чыгункі, шашы’ (Яшк.). З польск. rezerwa < ням. Reserve ’запас, рэзерв’ (Фасмер, 3, 462; Рэйзак, 540).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэх ₁ ’паласа раллі або сенажаці’ (Яшк.). Гл. прарэх, урэх.

Рэх ₂ ’ляшчына звычайная’ (маг., Кіс. 41). Гл. арэх.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pasmo

н.

1. пасма;

pasmo włosów — пасма валасоў;

pasmo lnu — пасма льну;

2. паласа; рад;

pasmo górskie — горны ланцуг;

pasmo wysokiej częstotliwości фіз. паласа высокай частаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)