Вузкая паласа вады, якая злучае два водныя басейны ці дзве часткі воднага басейна. Керчанскі праліў. □ На ўсходзе возера Нарач злучаецца вузкім пралівам між пясчаных кос з возерам Мястра.В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bieżnia
ж.
1.спарт. бегавая дарожка;
2.ав. лётная паласа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Píste
f -, -n спарт. тра́са, лыжня́, дыста́нцыя; ав. узлётна-паса́дачная паласа́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Límes
m -, -
1) гіст. лі́мэс, паме́жная паласа́, мяжа́
2) матэм. грані́ца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
умацава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад умацаваць.
2.узнач.прым. Прызначаны для абароны, заняты абарончымі збудаваннямі. Умацаваны раён. Умацаваная паласа. Умацаваны лагер. □ Па цячэнню рэк мы бачым умацаваныя паселішчы.В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
streamer
[ˈstri:mər]
n.
1) вы́мпел -а m.
2) ша́пка f. (газэ́тны загало́вак)
3) паласа́ паўно́чнага зьзя́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
праме́нь, -я, мн. -ме́ні, -ме́няў і -мяні, -мянёў, м.
1. Вузкая паласа святла, што ідзе ад якой-н. крыніцы святла ці прадмета, які свеціцца.
П. сонца.
П. надзеі (перан.).
2. Струмень у выглядзе пучка часціц якой-н. энергіі (спец.).
Рэнтгенаўскія прамені.
Цеплавы п.
|| прым.прамянёвы, -ая, -ае (да 2 знач.).
Прамянёвая энергія.
Прамянёвая хвароба (хвароба, якая выклікаецца радыеактыўнымі рэчывамі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адчужэ́ннеср., в разн. знач. отчужде́ние;
а. ўла́снасці — юр. отчужде́ние со́бственности;
узае́мнае а. — взаи́мное отчужде́ние;
паласа́ ~ння — ж.-д., уст. полоса́ отчужде́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Schwáden
I
m -s, - паласа́ зжа́тай ні́вы
II
m -s, - чад, куро́дым
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kolúmne
f -, -n
1) архіт. кало́на
2) палігр.паласа́ (набо́ру), кало́нка, слупо́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)