tar​2 [tɑ:] v. пакрыва́ць смало́й, прасмо́льваць

♦

tarred with the same brush (as smb.) ≅ адны́м лы́кам шы́тыя; або́е рабо́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

embower

[imˈbaʊər]

v.t.

ахіна́ць, пакрыва́ць за́сеньню (пра лісто́ту)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

накра́пваць

1. (пра дождж) tröpfeln vi; ánfangen zu régnen;

накра́пвае безас. es tröpfelt;

2. (пакрываць крапінамі) sprénkeln vt, tüpfeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ляке́ркі ’лакіраваныя туфлі’ (навагр., Нар. сл.). З польск. lakierki ’абутак з лакіраванай скуры’ < lakier ’лак’ < lakierować ’пакрываць лакам’ < ням. lackieren ’тс’ (Слаўскі, 4, 31).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліза́ць, ліжу́, лі́жаш, лі́жа; ліжы́; лі́заны; незак., каго-што.

1. Праводзіць языком па чым-н.

Л. талерку.

2. Падбіраючы языком есці, піць.

Кот лізаў разлітае на стале малако.

3. перан. Дакранацца, пакрываць, абдаваць сабой (пра хвалі, полымя і пад.).

Хвалі ліжуць пясок.

|| аднакр. лізну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. ліза́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плакірава́ць

(фр. plaquer = накладваць, пакрываць)

1) пакрываць металічную паверхню тонкім слоем іншага металу, устойлівага супраць карозіі, больш Прыгожага і інш.;

2) абліцоўваць вырабы з простага дрэва тонкай фанерай з каштоўных парод дрэва;

3) абкладваць дзёрнам земляныя насыпы, адкосы, каб засцерагчы іх ад размывання вадой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

redress​2 [rɪˈdres] v. fml

1. выпраўля́ць

2. пакрыва́ць, кампенсава́ць

♦

redress the balance аднаві́ць раўнава́гу;

redress a wrong загла́дзіць віну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

smother [ˈsmʌðə] v.

1. душы́ць

2. гу́ста пакрыва́ць;

a pudding smothered in cream пу́дынг, зма́заны крэ́мам

3. тушы́ць (агонь); заглуша́ць, прыглуша́ць (пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мульчыроўка ’падкормка дрэў’ (акц., Мат. Гом.). Ад мульчы́раваць ’пакрываць паверхню глебы тарфяной крошкай, перагноем’ (ТСБМ), якое ад му́льча ’перагной, тарфяная крошка, апалае лісце, кампосты’ < англ. mulch ’прэлая салома’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Замацоўваць каго‑, што‑н. за кім‑, чым‑н., рабіць што‑н. недатыкальным. Браніраваць месцы ў гасцініцы. Браніраваць білет на самалёт.

бранірава́ць, ‑ру́ю, ‑ру́еш, ‑ру́е; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) бранёю (у 2 знач.). Браніраваць кабіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)