unmatched [ˌʌnˈmætʃt] adj. які́ не ма́е сабе́ ро́ўнага, непараўна́льны;
He remains unmatched. Яму няма роўных.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
по́сніца, ‑ы, ж.
1. Жан. да поснік.
2. Разм. Нішчымніца. — Няма, дачушка, Падласкі, няма і малачка. Посніца цяпер будзе ў нас. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пампа́сы, ‑аў; адз. няма.
Паўднёваамерыканскія стэпы.
[Ісп. pampas (мн. ад pampa).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жы́лкі, ‑лак; адз. няма.
Сорт тытуню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сухафру́кты, ‑аў; адз. няма.
Сушаныя фрукты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Не́дзе, не́дзя ’дзесьці; няма дзе’ (Сл. ПЗБ), (недзьзя) ’няма дзе, няма куды; дзесьці, у нейкім месцы’ (Мал.), ’дзесьці, у дакладна неакрэсленым месцы; няма дзе’ (ТС), не́дзе, не́дзе, не́йдзе ’дзесьці, кудысьці, у нейкім месцы; няма куды’ (Гарэц.), не́дзека ’дзесьці’ (Сцяшк., докш., Янк. Мат.). Гл. не́гдзе ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
за́вад, -ду м.: і ~ду няма́ и в поми́не нет, и в заво́де нет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АДНАПО́ЛЫЯ КВЕ́ТКІ,
кветкі, у якіх ёсць толькі тычынкі і няма песціка (песцікаў) або ёсць толькі песцік (песцікі), але няма тычынак. Першыя наз. тычынкавыя (мужч.), другія — песцікавыя (жан.). У многіх аднаполых кветак органы другога полу захоўваюцца ў рэдукаваным стане і не функцыяніруюць. Паводле эвантавай тэорыі паходжання кветкі, аднаполыя кветкі ўзніклі ў працэсе эвалюцыі ад двух кветак у выніку прыстасавання да апылення ветрам. Такія кветкі наз. функцыянальна-мужчынскімі або функцыянальна-жаночымі. Размеркаванне аднаполых кветак на раслінах рознае (гл. Аднадомныя расліны, Двухдомныя расліны, Шматдомныя расліны).
т. 1, с. 123
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
не́куды.
1. прысл. Кудысьці, невядома куды.
Н. ж вядзе гэта сцежка.
2. безас., у знач. вык., з інф. Няма месца (куды б можна было адправіцца, змясціць каго-, што-н.).
Ехаць н.
Далей ісці н.
◊
Далей некуды (разм.) — горш не можа быць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жы́цца, жыве́цца; безас., незак., каму (разм.).
1. з прысл. Пра наяўнасць тых або іншых умоў жыцця.
Добра яму жывецца.
2. з адмоўем. Няма жадання або не падабаецца дзе-н. жыць.
Не жывецца мне без сына.
Не жывецца бацьку ў новай хаце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)