пада..., прыстаўка (гл. пад...).

Ужываецца замест «пад...»: а) перад збегам двух і больш зычных, напрыклад: падагнуць, падагрэць, падазваць, падарваць, падаткнуць; б) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напрыклад: падалью, падаб’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воск воск, род. во́ску ж.;

го́рный воск мин. го́рны воск;

мя́гкий как воск мя́ккі як воск;

та́ять как воск растава́ць як воск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ана́фара, ‑ы, ж.

Стылістычны прыём, які заключаецца ў тым, што паўтараюцца фразы, словы ці гукі на пачатку суседніх рытмічных радоў (радкоў, строф і інш.); напрыклад: Здароў, марозны, звонкі вечар, Здароў, скрыпучы, мяккі снег! Багдановіч.

[Грэч. anaphora — наўтарэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́пка 1 ’мужчынскі мяккі галаўны ўбор з казырком без аколышка’ (ТСБМ, Сцяц., Сцяшк.). Гл. кепа.

Ке́пка 2 ’пячурка, ніша ў сценцы печы’ (Шатал.). Гл. кебка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няцвёрды

1. (мяккі) nicht hart;

2. перан (хісткі) nicht fest; schwánkend, wánkend; wánkelmütig (пра чалавека);

3. перан разм (нерашучы) únentschlossen, únschlüssig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ке́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Мужчынскі мяккі галаўны ўбор з казырком без аколышка. Чырвоныя хустачкі дзяўчат мяшаліся з хлапцоўскімі шапкамі розных гатункаў, пачынаючы гарадскімі кепкамі і канчаючы самадзельнымі саламянымі брылямі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саці́н, ‑у, м.

Баваўняная ці шаўковая тканіна, якая мае гладкі бліскучы правы бок. Нямала спакусы тут і для самой гаспадыні: і гэтакі, што мяса, шчыльны і мяккі мультан, і сацін, і корт на спадніцу. Васілевіч.

[Ад фр. satin — атлас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dyskretny

1. далікатны, тактоўны;

2. мяккі, стрыманы;

dyskretny śmiech — стрыманая ўсмешка;

3. фіз. дыскрэтны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

climate [ˈklaɪmət] n. клі́мат;

mild/healthy/scorching/dry/humid/wet/temperate climate мя́ккі/здаро́вы/спяко́тны/сухі́/вільго́тны/сыры́/уме́раны клі́мат

2. атмасфе́ра, настро́й, настро́й ду́мак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ваго́н м. ваго́н;

тава́рны в. — това́рный ваго́н;

бага́жны в. — бага́жный ваго́н;

пасажы́рскі в. — пассажи́рский ваго́н;

мя́ккі в. — мя́гкий ваго́н;

цвёрды в. — жёсткий ваго́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)