сме́тнік Месца, куды высыпаюць смецце; памыйная яма; гнаявая куча (БРС). Тое ж сме́тнішча (Бых., Слаўг., Тал. Мядзв.), сме́ццішча, смяцці́шча (Мсцісл. Юрч., Слаўг.), сме́тнівішча (Слаўг.), сурны́ўка (Смален. Дабр.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

whole​2 [həʊl] adj.

1. уве́сь, цэ́лы;

the whole day уве́сь дзень

2. цэ́лы; непашко́джаны;

whole milk неразве́дзенае малако́

♦

the whole lot (of) infml мно́ства, ку́ча (чаго-н.);

go the whole hog даво́дзіць да канца́; ісці́ на ўсё;

swallow smth. whole згадзі́цца з чым-н. не ду́маючы; прыня́ць што-н. на ве́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bátzen

I

m -s, -

1) гіст. ба́цэн (манета ў Паўднёвай Германіі і Швейцарыі)

2) разм. куш

ein schöner ~ Geld — цэ́лая ку́ча гро́шай

II

m -s, - глы́ба; камлы́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pile

I [paɪl]

1.

n.

1) сьці́рта f.; шта́бель -я m.; стос, стус -а m. (папе́ры, кні́гаў); шу́рка (дро́ваў)

pile of wood — шу́рка дро́ваў

2) ку́ча f.

pile of dirt — ку́ча зямлі́

3) informal мно́ства n., про́цьма f.

a pile of work (dishes) — мно́ства пра́цы (по́суду).

4) Electr. батарэ́я f.

2.

v.

склада́ць у сьці́рты, шу́ркі; ськіда́ць на ку́чу

to pile up — намята́ць, нано́сіць го́рбы (сьне́гу, пяску́)

II [paɪl]

n.

1) во́рс -у m. (на аксамі́це, ваўня́най ткані́не)

2) то́нкі, мя́ккі во́лас або́ пух

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скапе́ц

1. Каморніцкі межавы насып (Глуск. Янк. I).

2. Куча бульбы круглай формы, накрытая саломай і абсыпаная зямлёй (Глуск. Янк. I, Ст.-дар.).

3. Невялікі земляны насып (Глуск. Янк. I).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

heap​1 [hi:p] n.

1. (of) ку́ча, гру́да

2. pl. heaps infml про́цьма, пло́йма

3. infml стары́ аўтамабі́ль, драндуле́т, калыма́га

♦ at the top/bottom of the heap на высо́кай/ні́зкай пазі́цыі ў структу́ры арганіза́цыі або́ грама́дства;

collapse/fall in a heap упа́сці ўсім цяжа́рам і не варушы́цца;

heaps better/more/older BrE, infml зна́чна ле́пшы/бо́льшы/старэ́йшы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stack​1 [stæk] n.

1. стог (сена); тарпа́, сці́рта (саломы)

2. ку́ча, гру́да; шта́бель;

a stack of books стоc кніг

3. infml мно́ства, бе́зліч;

a stack of time про́цьма ча́су

4. ко́мін (фабрыкі)

5. comput. «завіса́нне»

6. pl. stacks кні́жныя палі́цы

♦

a stack of bones AmE ску́ра ды ко́сці;

stacks of the ready ≅ гро́шай ку́ры не клюю́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hill

[hɪl]

1.

n.

1) го́рка f., узго́рак -ку m.; узвы́шша n.

2) капе́ц -ца́ m., ку́ча f. (як мура́шнік і пад.)

2.

v.t.

1) насыпа́ць ку́чу, капе́ц

2) аку́чваць, абганя́ць; абсыпа́ць (бу́льбу), абко́пваць (дрэ́вы)

hilling plants — аку́чваньне, абганя́ньне (расьлі́наў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лаўжо 1 ’брудная ’бялізна’, ’лахманы’ (паст., Сл. паўн.-зах.). Да лоўж, якое кантамінавала з лайно (гл.).

◎ Лаўжо 2 ’ваўчынае логава’ (глыб.), лаўжышна ’тс’ (паст.), ’лежыва’ (глыб., Сл. паўн.-зах.) генетычна звязаны з папярэднім лаўж© семантыка развівалася наступным чынам: ’куча галля’ → ’вялікая колькасць чаго-небудзь’ (раг. лоўж)-+-’ ’беспарадак’ (лаг. лоўжышча) -^’логава’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. таксама літ. laužymas ’бярлога’.

◎ Лаўжо ’вузкая прадаўгаватая дошка, якой закрывалі бакавую адтуліну ў калодачным вуллі’ (барыс., Сл. паўн.-зах.). Генетычна звязана з літ. laužti ’ламаць’, laužymas ’ломка’ (першапачаткова ’ўломак, кавалак адламанай галіны’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Грамада́ ’натоўп, гурт; вясковая абшчына’ (БРС, Шат.), таксама грама́да (Касп.). Прасл. *gromada (: *gramada). Параўн. рус. грома́да, укр. грома́да, польск. gromada, чэш. hromada, далей паўд.-слав. (пераважна ў значэнні ’куча’, ’каменне’, ’гара’ і да т. п.): балг. грома́да, серб.-харв. гро̀мада, грома́да, славен. grmáda, gromáda. Роднаснае: ст.-інд. grāma‑ ’натоўп, гурт; вёска, абшчына’, лац. gremium ’бярэмя, ахапак, звязак’. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 103; Фасмер, 1, 460–461, Слаўскі, 1, 347–348 (апошні спецыяльна адзначае сувязь з балт. мовамі, аднак Трубачоў, там жа, мяркуе, што літ. grãmatas хутчэй запазычанне са слав.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)