stos, ~u
м.
1. стос; куча;
2. вогнішча, касцёр;
spalić na ~ie — спаліць на вогнішчы;
stos pacierzowy — пазваночнік;
stos termoelektryczny фіз. тэрмаэлектрычная батарэя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)