Verbum

пазіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Накіроўваць позірк куды-н., на каго-, што-н., глядзець.

Задуменна п. удалеч.

2. Выглядваць з-за чаго-н., адкуль-н.

П. з-за вугла.

3. Час ад часу глядзець на каго-, што-н., куды-н.

Часта п. на гадзіннік.

заблука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. Блукаючы, зайсці куды-н.

2. перан. Пачаць блукаць.

На губах заблукала ўсмешка.

запле́сціся², -ляту́ся, -ляце́шся, -ляце́цца; -ляцёмся, -лецяце́ся, -ляту́цца; -пляці́ся; зак. (разм.).

З цяжкасцю зайсці куды-н.

Ледзь заплёўся дадому.

знасі́ць², знашу́, зно́сіш, зно́сіць; зно́шаны; зак., каго-што.

Занесці куды-н. і прынесці назад.

З. дзіця да ўрача.

вынасны́, -а́я, -о́е.

Звязаны з вынасам, знаходжаннем па-за чым-н., вынесены куды-н.

Вынасная графа.

Вынасное судна.

адрасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; зак. і незак., куды або да каго (уст.).

Звярнуцца (звяртацца) асабіста або пісьмова.

паўзко́м, прысл.

Пра перамяшчэнне: прыпадаючы тулавам да паверхні, перабіраючы па ёй рукамі і нагамі.

Прабірацца куды-н. п.

пісані́на, -ы, ж. (разм., пагард.).

Мнагаслоўнае пісанне розных папер куды-н., а таксама самі такія паперы.

Развесці пісаніну.