шабрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Спец.
1. Тое, што і шабрыць. У Анатоля два вучні — Алег і Анатоль. Адзін, узабраўшыся на верх, шабруе вялізны круг, другі пракручвае дрэллю адтуліну ў станіне. Асіпенка.
2. У цаглянай кладцы — укладаць (цэглу) так, каб нівы па вертыкалі не супадалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Rúnde
f -, -n
1) круг, ко́ла
2) раўны́, тур, ко́ла;
éine ~ Bier па ку́флю пі́ва (для ўсіх, хто сядзіць за сталом)
3) патру́ль, дазо́р;
séine ~ máchen рабі́ць абыхо́д
4) спарт. круг (па бегавой дарожцы); рауны́ (бокс); шахм. тур
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tarcza
ж.
1. дыск, круг;
tarcza sygnalowa чыг. сігнальны дыск;
tarcza słoneczna — сонечны дыск;
tarcza zegara — цыферблат;
tarcza szlifierska — шліфавальны (тачыльны) круг;
2. тэх. шчыт;
3. вайск. мішэнь;
4. вайск., гіст. шчыт; тарча
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
энцыклапеды́зм
(фр. encyclopédisme, ад лац. encyclopaedia < гр. enkyklopaedia = круг ведаў)
усебаковая адукаванасць, глыбокая дасведчанасць у розных галінах ведаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
упры́сядкі, прысл.
Прысядаючы і папераменна выкідваючы ногі (танцаваць). Галуза зайграў, паступова паскараючы тэмп. З натоўпу выскачыў вусач і пусціўся ўпрысядкі, а потым закружыўся ваўчком. Гурскі. Свістуноў гоцаў ўпрысядкі перад Раманам Раманавічам, запрашаючы яго ў круг. Паўлаў. / у вобразным ужыв. За сталом працуем так актыўна, Аж ідуць упрысядкі насы! Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заляце́ць сов.
1. (летя, оказаться высоко или далеко) залете́ть, улете́ть;
самалёт ~це́ў за паля́рны круг — самолёт залете́л за поля́рный круг;
2. (во время перелёта остановиться где-л.) залете́ть;
~це́лі забра́ць по́шту — залете́ли забра́ть по́чту;
3. (летя, влететь куда-л.) залете́ть; (о птицах — ещё) запорхну́ть;
у се́нцы ~це́ла пту́шка — в се́ни залете́ла (запорхну́ла) пти́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
biegunowy
biegunow|y
1. палярны;
koło ~e — палярны круг;
2. фіз. полюсны;
3. палярны; дыяметральна супрацьлеглы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
заглы́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак., у што.
Разм. Зайсці, заехаць, пранікнуць у глыб чаго‑н. Заглыбіцца ў лес. □ [Бацька з Алесем] спусціліся з тэрасы на круг гонару і заглыбіліся ў адну з радыяльных алей. Караткевіч. // перан. Цалкам аддацца якому‑н. занятку, унікнуць у сутнасць якой‑н. справы. Малашкін заглыбіўся ў працу над дакладам. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́цаць і го́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. З шумам скакаць, падскокваць. Свістуноў гоцаў упрысядкі перад Раманам Раманавічам, запрашаючы яго ў круг. Паўлаў. — Не гоцай ты, — спыніла Ганка хлапца, які пачаў танцаваць рок-н-рол. Прокша. Зрэдку праходзіла конка; з гары коні гоцкалі трухам, а пад гару напіналіся як маглі. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бу́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
1. Невялікі хлеб з пшанічнай мукі, белы хлеб. Бегалі па вуліцы дзеці то з булкамі, то з цукеркамі. Гартны.
2. Тое, што і буханка. На паліцы ляжалі дзве булкі хлеба. Чорны. [Шашура] палажыў на калені Краўца булку хлеба і круг каўбасы. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)