aureole

[ˈɔrɪoʊl]

n.

1) зьзя́ньне n., арэо́л -у m.; німб -а m. (на гало́вах сьвяты́х)

2) круг зьзя́ньня навако́л ме́сяца, со́нца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

павісе́ць, ‑вішу, ‑вісіш, ‑вісіць; зак.

Вісець некаторы час. [Шпак] толькі павісеў у паветры, хутка-хутка трапечучы крыльцамі, і паляцеў у бок сіняга лесу. Сіняўскі. Самалёт, як крумкач, павісеў над пярэднім краем, зрабіў круг і павярнуў да тылоў батальёна. Дудо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паля́рны геагр. polár, Polár-;

паля́рная экспеды́цыя Polárexspedition f -, -en;

Паля́рная зо́рка астр. Polárstern m -(e)s, -e;

паля́рны круг геагр. Polárkreis m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́ла ср.

1. колесо́;

махаво́е к. — махово́е колесо́;

2. круг м.; окру́жность ж.; кольцо́;

3. (группа людей, объединённых какими-л. связями) круг м.;

◊ зачарава́нае к. — заколдо́ванный круг;

к. фарту́ны — колесо́ форту́ны;

крыво́е к. — криво́е колесо́;

пя́тае к. ў во́зе — пя́тое колесо́ в теле́ге;

ні ў к. ні ў мя́ла — ни бо́гу све́чка ни чёрту кочерга́;

устаўля́ць па́лкі ў ко́лы — вставля́ть па́лки в колёса;

павярну́ць к. гісто́рыі наза́д — поверну́ть колесо́ исто́рии вспять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кручо́к 1 ’чарка на 50 г’ (Нас., Нік. Очерки, Сержп. Пр.), ’бутэлька мерай у 1/8 л’ (Жыв. сл.), ’мера вадкасці ў 250 г’ (ТСБМ, Жд., Сл. паўн.-зах.), ’бутэлечка ёмкасцю 100 г’ (З нар. сл., Шатал., Сцяшк., Шат., Мат. Гом.). Да крук < круг ’збан’ (гл. круг 4).

Кручо́к 2 ’паварот ракі’ (Яшк.). Да круч (гл.).

Кручо́к 3 ’разнавіднасць авадня ці сляпня’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. крук 6.

Кручо́к 4 ’зародкавы расток’ (Яшк.). Да крук 1 (гл.).

Кручо́к 5 ’прылада, якой кідаюць ніткі ў бёрда’ (Маш., Нар. сл., Жыв. сл.). Гл. крук 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зачарава́ны

1. околдо́ванный, заколдо́ванный, заворожённый;

2. перен. зачаро́ванный; очаро́ванный; заворожённый, обворожённый, восхищённый, пленённый;

1, 2 см. зачарава́ць;

◊ ~нае ко́ла — заколдо́ванный круг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«ГУСАРЫ́»,

«Гусарыкі», бел. нар. танец. Блізкі да карагода. Муз. памер 24 або 44. Тэмп павольны. Выканаўцы ходзяць, узяўшыся за рукі і спяваючы песню, ствараюць розныя фігуры: круг, вароты, запляценні і інш. Зафіксаваны ў Магілёўскай вобл. На нар. першааснове ў харэаграфічным ансамблі «Харошкі» створаны арыгінальны канцэртны танец.

Ю.М.Чурко.

т. 5, с. 542

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тур​1

(фр. tur = круг, ад лац. tomare = кругліць)

1) адзін круг танца ў зале, а таксама адзін кругавы рух у вальсе;

2) асобны этап якога-н. спаборніцтва, у якім кожны яго ўдзельнік выступае адзін раз;

3) асобны этап якой-н. падзеі, з’явы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ацыклі́я

(ад а- + гр. kyklos = круг)

размнажэнне выключна ў форме партэнагенезу, якое сустракаецца ў некаторых відаў галініставусых ракаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кло́цік

(ад гал. kloot = шар)

металічны або драўляны круг з выступаючымі краямі на верхнім канцы мачты або флагштока.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)