отблагодари́ть сов. (кого-л.) аддзя́каваць (каму-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удзялі́ць, удзялю́, удзе́ліш, удзе́ліць; удзе́лены; зак., што каму-чаму.

Аддаць, даць, выдзеліўшы з чаго-н.

У. частку гаспадаркі сыну.

У. увагу каму-, чаму-н.

|| незак. удзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шэсцьдзяся́т, шасцідзесяці́, шасцюдзесяццю́, ліч. кольк.

Лік і колькасць 60.

Пад ш. каму-н. (хутка будзе шэсцьдзясят гадоў). За ш. каму-н. (больш чым шэсцьдзясят гадоў).

|| парадк. шасцідзяся́ты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ве́рыць ’быць цвёрда перакананым, давяраць каму-небудзь; быць рэлігійным’ (КТС, БРС). Да ве́ра (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адукава́ць

(лац. educere)

даць каму-н. адукацыю, навучыць, выхаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адудзя́чваць

‘дзякаваць, плаціць тым жа, такім жа ўчынкам і стаўленнем каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адудзя́чваю адудзя́чваем
2-я ас. адудзя́чваеш адудзя́чваеце
3-я ас. адудзя́чвае адудзя́чваюць
Прошлы час
м. адудзя́чваў адудзя́чвалі
ж. адудзя́чвала
н. адудзя́чвала
Загадны лад
2-я ас. адудзя́чвай адудзя́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адудзя́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адудзя́чыць

‘падзякаваць, адплаціць тым жа, такім жа ўчынкам і стаўленнем каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адудзя́чу адудзя́чым
2-я ас. адудзя́чыш адудзя́чыце
3-я ас. адудзя́чыць адудзя́чаць
Прошлы час
м. адудзя́чыў адудзя́чылі
ж. адудзя́чыла
н. адудзя́чыла
Загадны лад
2-я ас. адудзя́ч адудзя́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час адудзя́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́цець

‘ацець каму-небудзь і без прамога дапаўнення (маці ацець не навучыла)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. а́цею а́цеем
2-я ас. а́цееш а́цееце
3-я ас. а́цее а́цеюць
Прошлы час
м. а́цеў а́целі
ж. а́цела
н. а́цела
Загадны лад
2-я ас. а́цей а́цейце
Дзеепрыслоўе
цяп. час а́цеючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бартава́ць

‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. барту́ю барту́ем
2-я ас. барту́еш барту́еце
3-я ас. барту́е барту́юць
Прошлы час
м. бартава́ў бартава́лі
ж. бартава́ла
н. бартава́ла
Загадны лад
2-я ас. барту́й барту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час барту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бартава́ць

‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. барту́ю барту́ем
2-я ас. барту́еш барту́еце
3-я ас. барту́е барту́юць
Прошлы час
м. бартава́ў бартава́лі
ж. бартава́ла
н. бартава́ла
Загадны лад
2-я ас. барту́й барту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час бартава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)