змяня́ць ​1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да змяніць.

змяня́ць ​2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Разм. Зрабіць абмен чаго‑н. на што‑н.; абмяняць, памяняць. — Я на панскі капялюш Брыль свой не змяняю. Колас.

•••

Змяняць быка на індыка; змяняць гаршкі на гліну — памыліцца ў разліках, з дрэннага выбраць горшае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак., што.

1. Разваліць, раскідаць, разбурыць.

Р. старую будыніну.

Р. бульдозерам зямлю.

Выбухам развярнула (безас.) зямлю.

2. Раскруціўшы, зрабіць, пашырыць (дзірку, адтуліну і пад.).

Р. дзірку.

3. Павярнуўшы, змяніць становішча прадмета, напрамак яго руху.

Р. машыну.

4. Размясціць у шырыню па лініі фронту (спец.).

Р. войска.

Р. строй.

|| незак. разваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разваро́чванне, -я, н. і разваро́т, -у, М -ро́це, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

thorough [ˈθʌrə] adj.

1. пі́льны; грунто́ўны; даскана́лы;

thorough knowledge глыбо́кія ве́ды;

give the room a thorough cleaning до́бра прыбра́ць пако́й

2. infml зако́нчаны; вычарпа́льны, по́ўны;

a thorough scoundrel страшэ́нны няго́днік;

You must have a thorough change. Вам трэба поўнасцю змяніць абставіны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Sáite

f -, -n струна́

◊ ándere ~n áufziehen* — змяні́ць тон

j-m die ~n hoch spánnen — ≅ узя́ць каго́-н. у абаро́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гнев гнеў, род. гне́ву м.;

◊

не во гнев будь ска́зано не ў кры́ўду ка́жучы, не ў гнеў бу́дзе ска́зана;

положи́ть (смени́ть) гнев на ми́лость змяні́ць гнеў на ла́ску (на мі́ласць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

1. Пакроіць што‑н. нанава, іначай. Перакроіць сукенку. // перан. Змяніць, перарабіць што‑н. карэнным чынам. У другой паэме А. Бялевіча — роздум аб дружбе, аб каханні і праклён вайне, што перакроіла па-свойму чалавечыя лёсы, адабрала ў людзей шчасце. Гіст. бел. сав. літ.

2. Пакроіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разду́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Падумаць; усебакова абдумаць. Раздумаў, разважыў Мікітка — Развагам навучыць бяда. Колас.

2. Падумаўшы, памеркаваўшы, адмовіцца ад задуманага, змяніць сваё рашэнне, намер. [Галя] паднялася, хацела нешта адказаць Івану, але раздумала і, развітаўшыся з Арцёмам, пайшла за дзверы... Ваданосаў. Спачатку думалі даць ход справе, але Растоўцаў быў мёртвы .. Таму раздумалі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамяні́ць

1. (зрабіць іншым) (ver)ändern vt;

перамяні́ць пла́ны die Pläne ändern;

перамяні́ць та́ктыку die Táktik ändern; den Spieß úmdrehen* (разм.);

2. (змяніць) wéchseln vt;

перамяні́ць бялі́зну die Wäsche wéchseln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пласці́нка ж., в разн. знач. пласти́нка;

металі́чная п. — металли́ческая пласти́нка;

грамафо́нная п. — граммофо́нная пласти́нка;

фатаграфі́чная п. — фотографи́ческая пласти́нка;

лістава́я п. — листова́я пласти́нка;

○ крывяны́я ~кі — кровяны́е пласти́нки;

◊ змяні́ць ~ку — смени́ть пласти́нку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змяні́цца, змяню́ся, зме́нішся, зме́ніцца; зак.

1. Стаць іншым.

Жыццё ў вёсцы змянілася.

З. з твару (пра перамену ў выразе твару).

2. Замяніцца другім, другімі (на якой-н. пасадзе, месцы).

За апошні час тут змяніліся тры старшыні калгаса.

3. Вызваліцца ад абавязкаў, якія выконваюцца пазменна.

З. з дзяжурства.

4. Змяніць на сабе бялізну, адзенне (разм.).

Не было ў што з. (безас.).

|| незак. зме́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. змяне́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і зме́на, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)