улі́ць, увалью́, увалье́ш, увалье́; увальём, увальяце́, увалью́ць і улію́, уліе́ш, уліе́; уліём, уліяце́, улію́ць; улі́ў, уліла́, -ло́; улі́; улі́ты; зак.
1. што і чаго ў каго-што. Наліць унутр.
У. ваду ў бочку.
У. новую энергію ў каго-н. (перан.).
2. перан., каго-што ў што. Дабавіць, уключыць дадаткова.
У. атрад у партызанскае злучэнне.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), без дап. Выпасці ў вялікай колькасці (пра дождж; разм.).
Увечары ўліў такі дождж.
|| незак. уліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.); наз. уліва́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).
У. глюкозы (упырскванне).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
бараба́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак.
1. Біць у барабан (у 1 знач.).
2. Часта і дробна стукаць па чым-н. (разм.).
Дождж барабаніць.
3. перан., што і без дап. Гучна, невыразна, без майстэрства гаварыць, чытаць, іграць на якім-н. інструменце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., каго-што.
1. Зрабіць мокрым, намачыць.
Дождж абмачыў усяго да нітачкі.
2. Зрабіць мокрым, абмакнуўшы ў што-н.
А. касу.
|| незак. абмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. абмачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца; незак. абмо́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
не́гадзь, ‑і, ж.
Абл. Непагадзь. Касцы могуць касіць і ў негадзь, у дождж яшчэ лепш косіцца. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразрыва́цца, ‑аецца; зак.
Разарвацца — пра ўсё, многае. — Зараз дождж скончыцца, — нарэшце сказаў.. [Тайдо]: — хмары паразрываліся на кавалкі. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
п’янлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і п’янкі. Дождж прайшоў — І водарам п’янлівым Пацягнула з маладога бору. Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спарне́ць, ‑ее; незак.
Разм. Рабіцца, станавіцца больш спорным (у 1 знач.). Дождж спарнее, асталёўваецца, цэдзіць роўна. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Абшпа́рыць ’зняць скуру, біць, хвастаць (пра дождж)’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пакрапі́ць, ‑краплю, ‑кропіш, ‑кропіць; зак., каго-што.
1. Злёгку апырскаць, змачыць. [Міхалка] умомант адзеў на галаву сетку, абмакнуў венік у ваду і пакрапіў рой. Якімовіч. Пакуль Лабановіч дабег да станцыі, яго парадкам пакрапіў дождж. Колас. // Акрапіць свянцонай вадой пры выкананні некаторых царкоўных абрадаў.
2. і без дап. Крапіць некаторы час. — Трэба, трэба дождж, — казалі старыя, — бульба можа яшчэ падрасла б. Зусім зачахла. — Але ж і лета. І ты скажы, каб хоць раз пакрапіў дождж. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tröpfeln
1.
vimp накра́пваць (пра дождж)
es tröpfelt — накра́пвае дождж
2.vi ка́паць
3.
vt ка́паць, наліва́ць [пуска́ць] па кро́плі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)