◎ *Лазбы́р, лазбырь ’самы верх узгорка, узвышэння’ (мсцісл., З нар. сл.) — у выніку перастаноўкі суседніх зычных з ⁺лаб‑ зыр (па аналогіі, як, напр., экспрэсіўнае смал.лабзень > лаз‑бень ’лоб’), якое ўтворана, як і лабыр ’лабок, высокае месца’ (Бяльк.).⇉.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перале́злы ’стары’ (астрав., Сцяшк. Сл.). Да пера- і ле́зці (гл.); звычайна аблезлы, разлезлы ’тс’; магчыма, тут мае месца канкурэнцыя прыставак *per‑ і *ab‑, характэрная для балта-славянскага пагранічча, параўн. перамагаць/абмагаць ’браць верх, адолець’ (Непакупны, Связи, 85).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
horseback
[ˈhɔrsbæk]1.
n.
1) сьпі́на, верх каня́
2) стро́мкі хрыбе́т узго́рка
2.
adv.
ко́нна, ве́рхам
to ride horseback — е́хаць ко́нна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лапто́п, лепто́п
(англ. laptop, ад lap = калені + top = верх)
партатыўны персанальны камп’ютэр з плоскім дысплеем на вадкіх крышталях і параўнальна невялікім аб’ёмам памяці; змяшчаецца на каленях карыстальніка.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
upper2[ˈʌpə]adj. ве́рхні, вышэ́йшы;
the upper classes вышэ́йшыя ко́лы;
the upper circletheatre балко́н;
the upper reaches of the Thames вярхо́ўе Тэ́мзы
♦
get the upper hand (over smb.) узя́ць верх (над кім-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
буда́н, ‑а, м.
1. Буда з галля, саломы ці тонкага бярвення для часовага жылля; шалаш. Па ўсім беразе людзі секлі лазу, рабілі буданы, накрывалі іх свежай травою.Лупсякоў.
2.Разм.Верх, пакрыццё павозкі. Невялікія замораныя конікі цягнулі вазы, нагружаныя бедным сялянскім скарбам і пакрытыя палатнянымі буданамі.Лобан.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завяршы́ць, ‑вяршу, ‑вершыш, ‑вершыць; зак., што.
1. Зрабіць верх у чым‑н. Завяршыць стог.
2. Давесці да канца; закончыць, скончыць. Завяршыць сяўбу. Завяршыць вучобу.
3. З’явіцца канцом, завяршэннем чаго‑н. Кнігу гэту, якая завяршыла трылогію і дала ёй назву, народны паэт дапісаў у 1954 годзе.Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кіпяці́цца, ‑пячуся, ‑пяцішся, ‑пяціцца; незак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Награвацца да кіпення. Вада кіпяціцца.// Варыцца ў кіпячай вадзе. Бялізна кіпяціцца.
2.перан. Хвалявацца, гарачыцца, злавацца. [Вартавы:] Бальшавікі, здаецца, бяруць верх!.. Глядзі, як там капітан гэты кіпяціцца! Размахаўся рукамі, як вятрак!..Мележ.
3.Зал.да кіпяціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узмасці́цца, ‑машчуся, ‑мосцішся, ‑мосціцца; зак.
Разм. Узабрацца на што‑н. высокае або на верх чаго‑н. Узмасціцца на дах.// Заняць пэўнае месца, пасаду. Не пераварот у царскім палацы, не змова свіцкіх генералаў з наследнікам, якому да свербу карціць самому ўзмасціцца на трон, — помста ад імя народа.Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шабрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Спец.
1. Тое, што і шабрыць. У Анатоля два вучні — Алег і Анатоль. Адзін, узабраўшыся на верх, шабруе вялізны круг, другі пракручвае дрэллю адтуліну ў станіне.Асіпенка.
2. У цаглянай кладцы — укладаць (цэглу) так, каб нівы па вертыкалі не супадалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)