bleak [bli:k] adj.

1. змро́чны, хму́рны; безнадзе́йны;

a bleak smile су́мная ўсме́шка;

bleak prospects безнадзе́йныя перспекты́вы

2. хало́дны, сцюдзёны;

a bleak winter’s day сцюдзёны зі́мні дзень

3. го́лы; пусты́ (без раслін); адкры́ты для ве́тру;

a bleak hillside го́лы схіл гары́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уро́к I м., в разн. знач. уро́к;

вы́вучыць у. — вы́учить уро́к;

гэ́та яму́ бу́дзе до́брым ~кам — э́то ему́ бу́дет хоро́шим уро́ком;

○ адкры́ты ўрок — откры́тый уро́к;

◊ ~кі гісто́рыі — уро́ки исто́рии

уро́к II, -ку м., чаще мн., разг. сглаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

семафо́р, ‑а, м.

1. Сігнальнае прыстасаванне на чыгунцы, якое паведамляе, што пуць свабодны або заняты. Семафор адкрыты. □ І чым халадней, тым гучней гудуць паравозы, углядаючыся сваімі пукатымі бліскучымі вачыма ў далёкія агеньчыкі семафораў. Лынькоў. Папераджальна равучы перад узнятымі семафорамі, экспрэс уварваўся ў прыгарады Мінска. Паслядовіч.

2. У марской справе — спосаб сігналізацыі пры дапамозе флажкоў, змянення становішча рук сігнальшчыка. Перадаць семафорам. // Розныя прыстасаванне якія ўстанаўліваюцца на беразе для сігналізацыі суднам. Берагавы семафор. Мачтавы семафор.

[Ад грэч. sēma — знак і phorós — які нясе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unreserved

[,ʌnrɪˈzɜ:rvd]

adj.

1) шчы́ры, адкры́ты

an unreserved manner — шчы́расьць

2) без абмежава́ньняў; без агаво́рак

3) не замо́ўлены за́гадзя (пра пако́й у гатэ́лі, біле́ты)

unreserved seats — незарэзэрвава́ныя ме́сцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

раху́нак, -нку і -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. -нка. Дакумент з указаннем належнай сумы грошай за адпушчаны тавар ці выкананую работу.

Р. за міжгароднія перагаворы.

2. -нку. Дакументальна аформленае права асобы або ўстановы, арганізацыі праводзіць праз банк розныя грашовыя аперацыі; дакумент, які дае такое права і адлюстроўвае стан фінансавых разлікаў, наяўнасць грашовых укладаў.

Адкрыць р. у банку.

3. -нку. Падлік даходаў і расходаў.

Падвесці р. зробленых за тыдзень расходаў.

4. -нку, перан. Узаемныя прэтэнзіі, крыўды, незадавальненні.

У мяне з ім асобы р.

○

Асабовы рахунак — рахунак у банку, адкрыты на пэўную асобу.

Бягучы рахунак — рахунак укладчыка ў банку

|| прым. рахунко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

patent

[ˈpætənt]

1.

n.

1) патэ́нт -а m.

2) патэнтава́нае вынахо́дзтва

2.

adj.

1) патэнтава́ны

2) [ˈpeɪtənt] відаво́чны, я́ўны, я́сны

3)

адкры́ты, дасту́пны

3.

v.t.

а) бра́ць патэ́нт

б) дава́ць патэ́нт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

prawy

praw|y

1. правы;

~y brzeg — правы бераг;

2. перан. сумленны, адкрыты, шчыры; высакародны;

3. законны; легальны;

~a ręka — правая рука, памочнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дасту́пны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, да якога можна прайсці, падысці. Глухое, даступнае толькі заядлыя рыбакам,.. [возера] сягоння стала зборышчам людзей. Арочка. // Адкрыты для зроку. Даступны для назірання.

2. Магчымы, пасільны для ўсіх, многіх. Даступныя цэны.

3. Лёгкі для разумення, даходлівы. Перадаць думку ў даступнай форме. □ Купала па-майстэрску перадае старажытны тэкст у форме, лёгка даступнай нашаму мастацкаму ўспрыманню. Палітыка.

4. Які лёгка выклікае прыхільнасць да сябе; просты, абыходлівы. Невысокі, кучаравы, у панто[ф]лях і чорнай рабочай кашулі, .. [К. Чорны] быў увесь нейкі хатні, даступны. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пу́бліка ’супольнасць людзей, сабраных у пэўным месцы’ (ТСБМ), ст.-бел. публика ’публічнасць’ (1687). Запазычана праз польск. publika ’вялікі з’езд, публічны сход; грамадскасць’, першапачаткова ’агульны або дзяржаўны інтарэс’ (XVI–XVII стст.), што ўзыходзіць да лац. (res)publica, літаральна ’агульная справа’, гл. рэспубліка (ад лац. pūblicus ’народны, дзяржаўны, грамадскі’, скарочаны варыянт ад незафіксаванага *populicus < populus ’тлум, люд, народ’, гл. Банькоўскі, 2, 961, даслоўным перакладам якога было рэч паспалітая, адсюль паспо́льства ’грамадскасць, грамадства’. Розныя дэрываты, большасць з якіх запазычана з польскай і рускай моў, а таксама непасрэдна з лацінскай мовы (параўн. яшчэ ст.-бел. публикация, публиковати, публичный, Булыка, Лекс. запазыч., 33), распаўсюдзіліся пад уплывам франц. publik, publique (з XIII ст.) ’яўны, адкрыты, даступны ўсім’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

honest

[ˈɑ:nəst]

adj.

1) сумле́нны, добрасумле́нны

2) сумле́нна здабы́ты (пра прыбы́так)

3) шчы́ры, адкры́ты

an honest face — шчы́ры твар

4) чы́сты; до́бры, непадро́блены (тава́р)

5) Archaic цно́тны, цнатлі́вы; няві́нны, мара́льна чы́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)