Кулдыка́цца ’перакульвацца’ (Мат. Гом., Бяльк., Гарэц., Янк. III). Да кулдыка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́мса ’вялікі кавалак хлеба’ (ТС), ’кукса’ (Мат. Гом.). Да кукса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куцерма́, куцерэ́мка ’звада, шум, неразбярыха’ (ТС, Мат. Гом.). Параўн. кутарма (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кі́пецень ’вар’ (ТСБМ, Мат. Гом., Яўс., Жд. 3). Гл. кіпень, кіпець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіёўкі ’кукуруза’ (Дэмб. 1, Бяльк., Мат. Маг.). Гл. кійкі, кіёўка4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лесапе́та (рэч., Мат. Гом.) — скажонае літаратурнае веласіпед. Заканчэнне аформлена паводле карэта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліго́та ’палёгка ў выкананні абавязкаў’ (жытк., Мат. Гом.). Да ільгота (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малінэс ’маянэз’ (чачэр., Мат. Гом.). Скажоная форма з менай й > лʼ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́дла ’мыла’ (петрык., Мат. Гом.; Сл. ПЗБ). З польск. mydło ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мяпу́шка ’кончык (пальца)’ (б.-каш., Мат. Гом.). Да мякушка < смяккі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)