атрыя́льны

(ад лац. atrium = пераддзвер’е)

які мае адносіны да поласці, куды адкрываюцца жаберныя шчыліны ў ланцэтніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

баркенці́на

(англ. barquentine)

марское грузавое судна з трыма і больш мачтамі, з якіх пярэдняя мае рэі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вяно́зны

(лац. venosus)

які мае адносіны да вены або знаходзіцца ў ёй (напр. в-ая кроў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гамеапаты́чны

(ад гамеапатыя)

які мае адносіны да гамеапатыі;

г-ыя расліны — расліны, якія выкарыстоўваюцца ў гамеапатыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

генеалагі́чны

(гр. genealogikos)

які мае адносіны да генеалогіі (напр. г-ая табліца, г-ая класіфікацыя моў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гістамі́н

(ад гіста- + аміны)

тканкавы гармон, які належыць да біягенных амінаў і мае моцнае біялагічнае дзеянне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кандыло́ма

(гр. kondyloma = пухліна)

мясцовае вузлападобнае разрастанне скуры або слізістых абалонак чалавека, якое мае запаленчы характар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эмпіры́чны

(гр. empeirikos)

1) які мае адносіны да эмпірызму, уласцівы эмпірызму;

2) заснаваны на эмпірыі; вопытны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Карча́га 1 ’пень, вывернуты з карэннем, корч’ (ТСБМ), да корч з прадуктыўным ва ўсходнеславянскіх мовах суфіксам ‑ага (SP, 1, 64).

Карча́га 2 ’амфара, гляк’ (ТСБМ) ’плецены сасуд з саломы, які мае форму караткашыйнага графіна’ (Касп., Нік. Очерки), укр. корчага ’сасуд з вузкім горлам’, рус. корчага, ст.-рус. кърчага, ст.-слав. кърчагъ, чэш. křčah, балг. кърчаг, серб.-харв. кр̀чаг. Прасл. kъrčaga можна тлумачыць як вытворную ад kъrkъ ’шыя’ і суфікса (j)aga‑ ’сасуд, які мае горла’ (параўн. назву сасуда гарлач) (Трубачоў, ЭИРЯ, 2, 1962, 39). Гэта версія мае яўныя перавагі перад версіяй аб цюрскім паходжанні слова (тур. korčak ’кішка, мех, бурдзюк’) (Фасмер, 2, 341).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Beláng

m -(e)s, -e

1) значэ́нне

von gróßem ~ — які́ ма́е вялі́кае значэ́нне

2) дачыне́нне

3) pl інтарэ́сы, патрабава́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)