Набеёдаваць ’наваліць звыш меры’ (Нас.). Гл. бяёдаваць, баёдаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ківу́ль ’хуткі аднаразовы рух’ (Нас.). Гл. ківель, ківаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірэ́ка ’чалавек, які ходзіць раскіракай’ (Нас.). Гл. апорак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірэ́чыць ’раскірэчваць’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Гл. кірэка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ма́тэр ’матка боска’ (Нас.). З лац. māter ’маці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́лей ’лепш’ (Нас.; Шн., 1, 431). Гл. валей.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вынале́зці ’вынайсці’ (Нас.). Запазычанне з польск. wynaleźć ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вісо́ка ’высока’ (Шат., Касп., Нас.) — прыслоўе да вісокі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Акачу́рыцца ’памерці, здохнуць’ (Нас., Бяльк., Касп.). Гл. качурыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Була́вы ’буланы’ (Нас.). Кантамінацыя слоў була́ны і палавы́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)