утрапёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан утрапёнага. Юркевіч не разумеў ні ранейшай утрапёнасці Йонтуса, ні яго цяперашняга ажыўлення, але таксама спачуваў яму. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёпканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. цёпкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Цёпканне лапцей па лужынах трывожыла цішыню... Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

posture

[ˈpɑ:stʃər]

1.

n.

1) паста́ва, по́за f. (це́ла)

2) informal стано́вішча n., пазы́цыя f., стан -у m. (спра́ваў)

2.

v.

прыма́ць, займа́ць по́зу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перажыва́нне н. Gemütsbewegung f -, -en, Emotión f -, -en; Séelenzustand m -(e)s (душэўны стан); Erlébnis n -ses, -se (перажытае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перапаўня́цца

1. übervoll wérden;

2. зал. стан überfǘllt wérden;

сэ́рца перапаўня́ецца ад ра́дасці das Herz strömt über vor Fréude

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сузіра́льны bescháulich; kontemplatív, besínnlich (глыбокадумны);

сузіра́льнае жыццё ein kontemplatíves [bescháuliches] Lében;

сузіра́льная нату́ра ein besínnlicher Mensch;

сузіра́льны стан bescháuliche Rúhe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lapse​2 [læps] v.

1. спыня́цца (канчаткова або на пэўны час)

2. law стра́чваць сі́лу

3. па́сці (маральна)

lapse into [ˌlæpsˈɪntə] phr. v. перахо́дзіць у больш спако́йны, менш акты́ўны стан;

lapse into silence/sleep замо́ўкнуць/засну́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reflection [rɪˈflekʃn] n.

1. адлюстрава́нне (у розных знач.);

A high crime rate is a reflection of an unstable society. Высокі ўзровень злачыннасці адлюстроўвае няўстойлівы стан грамадства.

2. ро́здум, разважа́нне;

lost in reflection паглы́блены ў ро́здум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пля́йма ’пляма’ (Касп., Нас., Растарг.; ашм., Стан.; дубр., ЛА, 3; шуміл., Сл. ПЗБ), кляйміць ’пляміць’ (Стан.). Відаць, да пляма (гл.) з устаўным ‑и‑, як у войстры < востры. Плямлю/ плойма ’пляма’ (беш., Нар. сл.), плямо, пляшкі ’тс’ (паст., чэрв., беш., ЛА, 3) аформлены пад уплывам рус. пятно ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ссо́рыць ‘згубіць’ (Касп., Жд. 3), сшо́рыць ‘схавацца, загубіцца, знікнуць’ (Стан.). Да сорыць, шорыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)