чабурэ́чная, ‑ай,
Невялікі рэстаран або закусачная,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чабурэ́чная, ‑ай,
Невялікі рэстаран або закусачная,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
энергапо́езд, ‑а,
Перасоўная электрастанцыю, абсталяваная на чыгуначныя платформах ці ў вагонах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hínkommen
1) прыхо́дзіць, трапля́ць (
2) падзе́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
саба́ка, -і,
1. Свойская млекакормячая жывёліна сямейства сабачых.
2.
Вось
Сабакам сена касіць (
Сабаку з’есці на чым (
У сабакі вачэй пазычыць (пазычыўшы) (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прае́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́дзь;
1. што. Перамяшчаючыся на чым
2. што. Не спыніцца, не сысці там,
3. Правесці ў дарозе які
4. Тое, што і праехацца (у 1
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
1. Валачыся па зямлі.
2. Хадзіць
3. Неаднаразова хадзіць, ездзіць куды
4. з кім, за кім. Заляцацца да каго
5. Спаборнічаць; мерацца сіламі з кім
Цягацца за чубы (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыхо́д 1, ‑у,
прыхо́д 2, ‑у,
Паступленне грашовых сродкаў і матэрыяльных каштоўнасцей, якое адзначаецца ў бухгалтарскіх кнігах.
прыхо́д 3, ‑а,
Ніжэйшая царкоўная арганізацыя ў хрысціянскай царкве; мясцовасць,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзі́да, -ы,
1. Старадаўняя колючая зброя ў выглядзе доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам; піка.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ваяво́да, -ы,
1. У Старажытнай Русі: начальнік войска, кіраўнік горада ці акругі.
2. На тэрыторыі Заходняй Беларусі з 1920 да 1939 г. і ў Польшчы: кіраўнік ваяводства.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ма́каўка, -і,
1. Плод маку: каробачка,
2. Купал царквы (
3. Верхняя частка, вяршыня чаго
4. Канец кораня конскага хваста.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)