штры́пка ж (кавалак тасьмы) Stríppe f -, -n, Steg m -(e)s, -e;

штаны́ са штры́пкамі Stéghose f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

джы́нсы

(англ. jeans)

штаны з моцнай баваўнянай тканіны, прашытыя каляровымі ніткамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

штру́ксы

(польск. sztruksy, ад ням. Struck)

штаны асобага крою з вельвету.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Сві́сты экспр. ‘адзенне вузкае, цеснае’ (Юрч. Сін.). Параўн. польск. świstek ‘звітак’. Да свіст, свішч ‘вузкая адтуліна’ (гл.), параўн. размоўнае штаны дудачкамі (з вузкімі калашынамі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прылі́плы, ‑ая, ‑ае.

Які прыліп, прыклеіўся, прыстаў да чаго‑н. [Яўхім] правёў рукой па касе, сцёр прыліплыя травінкі. Мележ. І зноў [хлопчык] аглядае мяне — прыліплую да цела цяльняшку, латаныя-пералатаныя штаны. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разадра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разадраць.

2. у знач. прым. Парваны, прарваны. Разадраныя штаны. □ Калі сцягнуў з нагі разадраны чаравік, адчуў, што за спіною нехта стаіць. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́рты, ‑аў; адз. няма.

Штаны з кароткімі (вышэй каленяў) калошамі. Прыбраўшы посуд, Лена надзела шорты, кеды, клятчастую паўбойку і рашыла прагуляцца ўздоўж ракі, як казаў Ігар, на максімальную адлегласць. Пінчук.

[Англ. shorts.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́рвіс, ‑а, м.

Разм. Свавольнік, вісус. [Дзед Якуб:] — Вось табе і нічога, урвіс ты гэткі, і так у рыззі засталіся, адабралі фашысты да ніткі, а ты апошнія штаны дзярэш на гэтых суках. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галіфэ́

[фр. G. Galiffe = прозвішча фр. генерала (1830—1909)]

штаны спецыяльнага крою, якія абцягваюць калені і расшыраюцца ўгору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ця́пнуць сов., разг.

1. однокр. тя́пнуть; см. ця́паць;

2. (зубами — о животных) тя́пнуть, хвати́ть;

ц. за штаны́ — тя́пнуть (хвати́ть) за штаны́;

3. (выпить спиртного) тя́пнуть, хвати́ть;

ц. гарэ́лкі — тя́пнуть во́дки;

4. (ударить) тя́пнуть;

ц. па галаве́ — тя́пнуть по голове́;

◊ ц. го́ра — тя́пнуть го́ря

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)