colonize
[ˈkɑ:lənaɪz]
v.t.
1) калянізава́ ць
2) утвара́ ць калёнію, асялі́ цца ў калёніі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
á usbuchten
1.
vt разм. вы́ турыць
2.
vi утвара́ ць вы́ ступ, выпіна́ цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ёкаць , 1 і 2 ас. не ўжыв. , -ае; незак. разм. ).
1. Утвараць кароткі і адрывісты гук.
2. Раптоўна сціскацца, заміраць ад страху, хвалявання (пра сэрца).
Ёкае сэрца.
|| аднакр. ёкнуць , -не.
|| наз. ёканне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заці́ хнуць , -ну, -неш, -не; заці́ х, -хла; -ні́ ; зак.
1. Перастаць утвараць якія-н. гукі; перастаць шумець.
Зала заціхла.
Дзеці заціхлі.
2. перан.
Вецер заціх.
|| незак. заціха́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маршчы́ ніць , ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак. , што .
Утвараць маршчыны на твары; моршчыць. Глядзяць кудысь углыб вочы дзедавы, несупынныя думкі яшчэ больш маршчыняць яго лоб. Колас . І маршчынілі маці аблічча весткі сумныя з позніх дарог. Машара . // перан. Утвараць рабізну (пра паверхню вады). Вада была спакойнай, толькі маленькія хвалькі ад ветру маршчынілі яе паверхню. Краўчанка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грува́ сціцца , 1 і 2 ас. не ўжыв. , -ціцца; незак.
Узвышацца бязладнай кучай, утвараць нагрувашчанне чаго-н.
Грувасціліся горы бітай цэглы.
На беразе возера грувасціліся скалы.
|| зак. нагрува́ сціцца , 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв. , -ціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лу́ скаць , -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.
1. што . Раскусваць, разгрызаць (шкарлупіну) з трэскам.
Л. сланечнік.
2. Утвараць чым-н. кароткія адрывістыя гукі, патрэскваць.
Пальцы лускаюць.
|| аднакр. лу́ снуць , -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. лу́ сканне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мы́ каць , -аю, -аеш, -ае; незак.
1. Утвараць працяжныя гукі «му-му».
Цяля мыкае.
2. перан. -н. ; мармытаць.
|| зак. прамы́ каць , -аю, -аеш, -ае.
|| аднакр. мы́ кнуць , -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. мы́ канне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бра́ згаць , -аю, -аеш, -ае; незак.
Утвараць кароткія звонкія гукі, удараючы чым-н. па металічных, шкляных і інш. прадметах.
Б. вёдрамі.
|| зак. пабра́ згаць , -аю, -аеш, -ае.
|| аднакр. бра́ знуць , -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. бра́ зганне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сапці́ , -пу́ , -пе́ ш, -пе́ ; -пём, -пяце́ , -пу́ ць; соп, сапла́ , -ло́ ; -пі́ ; незак.
1. Цяжка дыхаючы, утвараць гукі з прысвістам.
С. носам.
2. Дзьмуць у што-н. (звычайна пра дудку, жалейку; разм. ).
|| наз. сапе́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)