tpfer

1.

a сме́лы, му́жны, хра́бры

2.

adv сме́ла, му́жна

sich ~ hlten* — сто́йка трыма́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

demean

I [dɪˈmi:n]

v.t. (oneself)

прыніжа́ць сябе́, прыніжа́цца

II [dɪˈmi:n]

v.t.

паво́дзіць сябе́, трыма́цца, трыма́ць сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hang on

а) мо́цна трыма́цца

б) зале́жаць ад чаго́

в) прыслухо́ўвацца ўва́жна да каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hug2 [hʌg] v.

1. мо́цна абдыма́ць/абдыма́цца;

She was hugging her doll tightly. Яна моцна прытуліла ляльку да грудзей;

They hugged each other. Яны абняліся.

2. трыма́цца (чаго-н.);

hug the coast трыма́цца бліжэ́й да бе́рага

3. гла́дка абляга́ць (фігуру, цела і да т.п.);

She was wearing a figure-hugging dress. На ёй была сукенка, якая гладка аблягала фігуру.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разделя́ть несов.

1. дзялі́ць, раздзяля́ць, падзяля́ць;

2. перен. падзяля́ць; (присоединяться) далуча́цца; (держаться, придерживаться) трыма́цца, прытры́млівацца; (переживать) перажыва́ць (ра́зам), зазнава́ць; часто переводится также оборотом в сочетании с глаг., соответствующим значению сущ.: он не разделя́ет ва́шего мне́ния ён не падзяля́е ва́шай ду́мкі;

разделя́ть воззре́ния трыма́цца по́глядаў; см. раздели́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poprawnie

1. правільна; слушна;

mówić poprawnie — правільна гаварыць;

2. карэктна;

zachowywać się poprawnie — карэктна трымацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

toe the line

а) стаць на ста́ртавую лі́нію

б) трыма́цца пра́вілаў

в) стро́га падпара́дкавацца дактры́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frivol

[ˈfrɪvəl]

1.

v.i. informal

легкаду́мна трыма́цца; забаўля́цца, баламу́ціць

2.

v.t.

праманта́чваць (гро́шы), марнатра́віць (час, гро́шы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

во́льна,

1. Прысл. да вольны (у 1, 2, 4, 5, 6, 8, 10 знач.).

2. Каманда на права трымацца ў страі свабодна. Стаяць вольна! □ — Вольна! — скамандаваў ён [Ягораў]. Байцы ўскалыхнуліся, ім перадалося хваляванне камандзіра. Краўчанка.

3. безас. у знач. вык. Аб адчуванні свабоды. Тут так вольна, так цікава, Што толькі тут ён і жыве. Колас.

•••

Вольна дыхнуць гл. дыхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэ́дзіна ж.

1. середи́на, среди́на;

2. разг. поясни́ца, кресте́ц м.;

залата́я с. — золота́я середи́на;

трыма́цца ~ны — держа́ться середи́ны;

з ~ны на палаві́ну — середи́на на полови́ну (полови́нку)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)