beháupten

1.

vt

1) сцвярджа́ць

2) адсто́йваць; утры́мліваць

2.

(sich) замацо́ўвацца; браць сваё; трыма́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)